محدث آنگه که با قدیم آمیخت

نسبت خلق و خالقی بگسیخت

رافضی ربط دین ما بگسیخت

با یهود و تناسخی آمیخت

عامه از وحدت اتحاد انگیخت

ربقۀ دین خود بدان بگسیخت

خاک یثرت که با گلت آمیخت

آبروی زمین روضه بریخت

زانکه گر شور و جنگ می انگیخت

خیک روغن به خاک ره می ریخت

منقل آتشین به دامان ریخت

آتش خجلتش ز جان انگیخت

شعله از ژنده در تنش آویخت

او ز دیدار شه نظر بگسیخت

حیله ها کرد و مکرها انگیخت

سیم و زر هر چه داشت بر وی ریخت

این بگفت و سرشک خونین ریخت

خاک محرابگه به خون آمیخت

گفت خواهم چو باده خون تو ریخت

همچو جرعه به خاک راه آمیخت

کوزه زان حیله ها که می انگیخت

می فتاد آب بر زمین می ریخت

بحر شد خشک و کان به زلزله ریخت

وان در از رشته بقا نگسیخت

مدعی باز حیله‌ای انگیخت

که ز هم رشتهٔ وصال گسیخت

اول از خاک، قالبی انگیخت

قطره یی ز ابر جود بر روی ریخت

غمزه ی تو، خاک بفرقم ببیخت

خنده ی تو، اشک ز چشمم بریخت

ورنه چون شمع مرد و صهبا ریخت

سقف بگسست و بند خیمه گسیخت

چون توانم عنان خامه گسیخت

یا توانم بکوزه دریا ریخت

ورنه چون شمع مرد و صهبا ریخت

سقف بگسست و بند خیمه گسیخت

چون توانم عنان خامه گسیخت

یا توانم به کوزه دریا ریخت

علقهٔ خانمان ز هم بگسیخت

ور جلا زد سوی‌فرنگ گریخت