شد ز نو سال و ماه ما قمری

بار دیگر پس از هجوم مغول

سال ترکی فزوده گشت بر آن

موش و گاو و پلنگ شد معمول

کیست استاد آن که هم ز اول

سوی یک علم رفت و کرد عمل

پس تو ای مرد ذوفنون اجل

داد هر علم چون دهی به عمل‌؟

یک ز دیگر گرفته علم و عمل

همچنین تا معلم اول

خواندنش گرچه هست‌ بس مشگل

داد باید به کار باری دل

نه وظیفه شناخته نه عمل

گول و نادان و مست و لایعقل

زن به هر چیز تازه بندد دل

لیک گردد ز فکر تازه کسل

بود او نیز خانمی خوشگل

چه از او کاست اندر این محفل‌؟

به گمانشان که این بزرگ سجل

خرشان را برون کشد از گل

گفته در سالنامهٔ کابل

ماجرای هجوم قوم مغل

وان که باشد فرشته از اول

از ملک بگذرد به علم و عمل

با همه ادعا به وقت عمل

اندر افتند همچوخر به وحل

این اداره‌چیان دزد و دغل

همه هستند غرق مکر و حیل

پاسبان و کلانتران محل

فرصتی یافتند بهر عمل

شود از هر جدید و تازه کسل

جز از آن تازه کاو رباید دل

هست بی‌شک خمیرمایهٔ گل

صنع استاد کارخانهٔ کل