هرکس از بهر انتفاع ترا

می‌ستاید ز گونه گونه جدا

خاک بر سر کسی کند که ورا

نبود بر زمانه حکم روا

ای ملک سیرت ملک سیما

ملک دنیا به تست درد و دوا

اختیار اوفتادش از فضلا

خواجه بوبکر سیّدالندما

سرِ احرار سیّدالوزرا

که ورا برگزید بار خدا

از هنر تاج گشته بر وزرا

درِ او مأمن همه فضلا

گشته از درج یک به یک پیدا

همچو برج دوپیکر جوزا

نامهٔ او به روز حشر و قضا

نامهٔ یحیی است پاک و خلا

علم دین تا بدو سپرد قضا

جهل رحلت گزید سوی فنا

خلق و خلقش لطیف چون حورا

لفظ و معنی دو مغزه چون جوزا

وارث مصطفی به علم و وفا

نایب مرتضی به علم و سخا

هرچه ز ایزد بخواستید عطا

دادتان بخ بخ این گزیده دعا

کی پسندی ز بنده ظلم و خطا

ور تو رانی چرا دهی تو جزا

یک رمه ناحفاظ و نابینا

در عبارت فرخچ و نازیبا

گر دهند این گره به کوه آوا

نکند کُه بزرگشان به صدا

از پی مال و جاه بی‌فردا

همه یوسف فروش نابینا

ای خداوند فرد بی‌همتا

جسم را همچو اسم بخش سنا

حال نسیان و حمق و استرخا

فالج و لقوه و فساد و وبا

نقرس پای‌بند و عِرق نسا

فتق و دیگر قروة الامعا

پس به ادخال جذب و راه هوا

بکشد آن حرارت زیبا