گاه بر ببر ترک‌تاز‌ی کرد

گاه با شیر شرزه‌باز‌ی کرد

روزی از هفته کار‌ساز‌ی کرد

شش‌ِ دیگر به عشقبازی کرد

شاه با خصم حقه سازی کرد

مهره پنهان و مهره بازی کرد

تا شب آنجا نشاط و بازی کرد

عود سازی و عطرسازی کرد

که‌آسمان بین چه ترکتازی کرد

با چو من خسروی‌، چه بازی کرد‌!

بر رهش عشق ترکتازی کرد

فتنه با عقل دست‌یازی کرد

ترس تو بر تو ترکتازی کرد

با خیالت خیال بازی کرد

تا دگر باره ترکتازی کرد

خواجه را یافت دلنوازی کرد

گله‌ای را که کارسازی کرد

در سر‌ِ کار عشق‌بازی کرد

باد بر خاک ترک تازی کرد

با عروسان خفته بازی کرد

ابر از آب دیده وقت سحر

جامۀ شاخ را نمازی کرد

غنچه را بر سماع بلبل مست

[...]

تا دلم با تو عشق بازی کرد

مرغ جان نیز شاهبازی کرد

دیده در حلقه دو زلفش بست

تا لب دوست دلنوازی کرد

دل مسکین من به بوته ی هجر

[...]

به وصایازباندرازی کرد

بس کسان را که کارسازی کرد

شاه چون میل اسب‌تازی کرد

مرکب از شوق جست و بازی کرد

هر که فکر زمانه سازی کرد

از جهالت، به مار بازی کرد

آن قَدَر دورِ شیر بازی کرد

در سرِ دُوشَش اسب‌تازی کرد

رخ نهان کرد و اسب تازی کرد

با شه آغاز پیل‌بازی کرد