ای قلم دست خواجه را شایی

که بر آن دست نامدار شوی

در کف همچو ابر بوالقاسم

تو همی ابر تندبار شوی

درج او نوبهار گردد و تو

[...]

ور نداری تو نور نار شوی

پیش پروردگار خوار شوی

به که ما را به قصه یار شوی

وین سیه را سپید کار شوی

گره ز معنی تو مایه‌دار شوی

همچو آن شاخ پر ز بار شوی

که درین خانه بی‌وقار شوی

اندر آن خانه شرمسار شوی

گر نمانی نه در شمار شوی

ور بمانی نه کم وقار شوی

گر به حکمت رسی سوار شوی

حکما را سپاسدار شوی

تا تو بر آرزو سوار شوی

نپسندم که توبه کار شوی

صاحب امر و اختیار شوی

گاه پنهان، گه آشکار شوی

ای دل ار بند زلف یار شوی

مطلق از قید و اختیار شوی

مالک ملک جان و دل گردی

قبله اهل افتکار شوی

در خرابات عشق رندانه

[...]