صدف گوهر اسرار نهان گوش من است

چشمه بحر معانی قدح هوش من است

موج طوفان خرد جنبش آغوش من است

شور دریای سخن از دل پرجوش من است

قفل گنجینه معنی لب خاموش من است

[...]

بر سر کوی تو ای شوخ عسس بسیار است

آری آری به شکرزار مگس بسیار است

همچو من سوخته چشم تو کس بسیار است

نظر گرم تو با اهل هوس بسیار است

شعله را میل به آمیزش خس بسیار است

[...]

بستم از غیر چو یوسف دل هر جایی را

دادم از دست گریبان زلیخایی را

پاره کردم چو گل این جامه خودرایی را

تا ز غم چاک زدم جیب شکیبایی را

عشق بنمود به من کوچه رسوایی را

[...]

ای گل امروز تو هم‌بزم حریفان شده‌ای

شعله جان من بی‌سر و سامان شده‌ای

دست بر دست سبو کرده خرامان شده‌ای

شوخ و میخواره و شبگرد و غزل‌خوان شده‌ای

چشم بد دور که سرفتنه دوران شده‌ای

[...]

ای ستمگر ز کجا تازه و تر می آیی

دامن آلوده به خوناب جگر می آیی

در بغل شیشه و خنجر به کمر می آیی

چهره افروخته چون می به نظر می آیی

از شکار دل گرمی که به در می آیی

[...]

جانب کلبه‌ام ای دوست‌نواز آمده‌ای

شمع بالین مرا بهر گداز آمده‌ای

امشب ای قبله ارباب نیاز آمده‌ای

دلربا باز دگر بر سر ناز آمده‌ای

از دل من چه به جا مانده که بازآمده‌ای

[...]

در چمن گل چو حدیث تو شنیدن گیرد

بر سر شاخ دل غنچه طپیدن گیرد

آب چون موج به هر سوی دویدن گیرد

در گلستان چو نسیم تو وزیدن گیرد

چشم نرگس به سر سبزه پریدن گیرد

[...]

پیش ما دام طرب نقل و شراب افسانه

نرگست راهزن عاقل و هم دیوانه

خیزد از بهر تو نظاره ز جا مستانه

ای نگاهت به نظر هم می و هم میخانه

گردش چشم تو هم ساغر و هم پیمانه

[...]

ای پری چهره لبی چون گل خندان داری

قد چون سرو رخ چون مه تابان داری

بر سر خود هوس گشت گلستان داری

جانب غیر ز خط سلسله جنبان داری

خاطر جمع مرا چند پریشان داری

[...]