عاشقم بر لعل شکرخای تو

فتنه‌ام بر قامت رعنای تو

ماه بر راه اوفتاد از روی تو

سرو شرمنده شد از بالای تو

پوست در تن خشک دارم همچو چنگ

[...]

باز افتادیم در سودای تو

از نشاط آن رخ زیبای تو

دستمان گیر الله الله زینهار

زان که بنهادیم سر در پای تو

باز ما را جاودان در بند کرد

[...]

تا بدیدم زلف عنبرسای تو

وان خجسته طلعت زیبای تو

جان‌و دل نزدت فرستادم نخست

آمدم بی‌جان و دل در وای تو

بی دل و بی‌جان ندارد قیمتی

[...]

ای قبای حسن بر بالای تو

مایهٔ خوبی رخ زیبای تو

یاد زلفت برد آب روی صبر

آتش غم گشت خاک پای تو

صد هزاران دل به غوغا برده‌ای

[...]

آنچه با من می‌کند سودای تو

می‌کشم چون نیست کس همتای تو

با خیالی آمد از خجلت هلال

پیش بدر عارض زیبای تو

بر گشاید کار هر دو کون را

[...]

ای دلم مستغرق سودای تو

سرمهٔ چشمم ز خاک پای تو

جان من من عاشقم از دیرگاه

عاشق یاقوت جان افزای تو

مانده کرده عالمی دل دیده را

[...]

چون بگردد از دو گیتی رایِ تو

دستِ ذوالقرنین آید جایِ تو

ای تنورستان غفلت جای تو

کردهٔ مطلوب سر تا پای تو

گر کسی از خواجگی و جای تو

با تو عیب تو بگوید وای تو

ور درین ره بازمانی وای تو

گم شود در نوحه سر تا پای تو

تا قلم بشکافت از آلای تو

چون قلم در خط شد از سودای تو

ای برون هر دو عالم جای تو

هر دو عالم چیست خاک پای تو

باز بر پیوند سر تا پای تو

تا توانی مرد ور نه وای تو

بر دل مستم دری بگشای تو

سوی مقصودم رهی بنمای تو

بندگی چون نیست بر بالای تو

خیز با سر شو که نیست این جای تو

ای ورای جسم وجوهر جای تو

در طهارت نیست کس بالای تو

ای ورای جسم و جوهر جای تو

هر دوعالم هست خاک پای تو

این رموز از سرّ دل بگشای تو

خویشتن را بیش ازین منمای تو

هست مزدور تو هفت اعضای تو

می‌پزند اینها چو تو سودای تو

ای تمامت غرقهٔ دریای تو

در همی جویند از سودای تو