ای پسر پند و نصیحت گوش کن

گر نجاتی بایدت‌، خاموش کن

خرقهٔ پشمینه را بر دوش کن

شربتی از نامرادی نوش کن

گفت عیسی کین معانی گوش کن

جان خود از شوق آن مدهوش کن

اول اصل من ز من تو گوش کن

گر توانایی ازین می نوش کن

درد او خوشتر ز درمان نوش کن

هر زمان در درد جان بیهوش کن

اول ای جان دفع شر موش کن

وانگهان در جمع گندم جوش کن

آن یقین می‌گویدم خاموش کن

حرص رؤیت گویدم نه جوش کن

گوش کن چون حلقه اندر گوش کن

آن سخن را پیشوای هوش کن

راستی پیش آر یا خاموش کن

وانگهان رحمت ببین و نوش کن

یا چو احول این دوی را نوش کن

یا دهان بر دوز و خوش خاموش کن

از نزاری یک نصیحت گوش کن

عقل را زان پس لقب مدهوش کن

درد اگر قسم تو آید نوش کن

صافش انگار این سخن در گوش کن

حرف و معنی جام و می را نوش کن

حلقهٔ این حرف را در گوش کن

گفتهٔ اهل ولایت گوش کن

جام باده از ولایت نوش کن

جامی از می پر ز می خوش نوش کن

با حریفان دست در آغوش کن

علم ذوقست ای برادر گوش کن

جام می شادی رندان نوش کن

جرعه‌ای از نهر قرآن نوش کن

آیهٔ «لا ترکنوا» را گوش کن

دفع شر موش وهم از هوش کن

پس در انبار عقل از گوش کن

آتشی از خرمنی خاموش کن

بنده ای را حلقه ای در گوش کن

جام می بستان و لب خاموش کن

از برای خاطر من نوش کن