من یکی از چاکران حیدرم

بر گروه جن امیر و سرورم

گرد آیید ای مقیمان حرم

پرده داران خیام محترم

غیر آن زنجیر زلف دلبرم

گر دو صد زنجیر آری بر دَرم

جانْت را عشقی بباید گرم گرم

ذکر را رطب اللسانی نرم نرم

عشق اگر کفراست بی شک کافرم

گر کشی کافر بکش من حاضرم

داغ ملاباشی آن دانشورم

سوخت دل در سینهٔ غم‌پرورم

ریخت بر خاک هبا آب نشاط

داد بر باد هدر خاکسترم

برد از جان غم آگین رنگ جشن

[...]

ضجر هر ساعت به زجری دیگرم

زخم کردی دل شکستی خاطرم

راست با این زندگی کن باورم

رشک گر بر مرگت ای خواهر برم

کای خلیقه از قریشم دخترم

تا خبر دارم ز خود بی‌شوهرم

این پسر هست از برادر بهترم

زین گنه خاک دو عالم بر سرم

کرد شیطان آندم از شهوت پرم

خواستم جامی می از وصلش خورم

در گرفتاری هر کس یاورم

هیچ رازی نیست پنهان در برم

چون تو رابینم به خود هم ننگرم

پر زنان آیم که تا سوزد پرم

لاف زنها وکسان بی درم

قاضی ومفتی وشخص محترم

زین سپس گر تیر بارد بر سرم

یار چون اهل است، با جان می خرم

کاش صد جان بود اندر پیکرم

تا به جان دادن تو آئی بر سرم

مادرا من یادگار جعفرم

خود ز شوق جان فشانی می پرم

ای پدر اینک رسول داورم

داد جامی از شراب کوثرم

کرد رو با شیرِ حق، کی داورم

وقت آن آمد که آیی بر سرم

شه کشید آن تیر و گفت ای داورم

داوری خواه از گروه کافرم