هرک او مطلوب پیغمبر بود

زیبدش بر فرق اگر افسر بود

قرعه بر هرک اوفتد سرور بود

در میان کهتران مهتر بود

گر سخن از نیکوی چون زر بود

آن سخن ناگفته نیکوتر بود

آن بزرگ مدرسه ارزر بود

در میان عارفان او خر بود

هر چه آید از زبانت در بود

گوشم از درّ معانی پر بود

این ولایت حق پیغمبر بود

پیش اهل سنّت آن باور بود

طور ما و نور ما حیدر بود

ز آنکه دین ما ازو انور بود

هر که از جان پیرو حیدر بود

از ملایک او یقین بهتر بود

سینه‌ات از حیله و شر پر بود

در خیالت آنکه آن پر در بود

هرکه او عادل بود سرور بود

همره او خواجهٔ قنبر بود

هرکه او چون بوذر و قنبر بود

پاک طینت لاجرم سرور بود

هر که دارد حبّ او بوذر بود

همدم عمّار با قنبر بود

او تمام اولیا را سر بود

او بشهر علم احمد در بود

ها ز باطن واو از ظاهر بود

معنی هو اول وآخر بود

هرکه پیش خلق خدمتگر بود

کار من صد بار ازو بهتر بود

قطرهٔ باران اگرچه پر بود

بحر را در عمرها یک در بود

هر زمانت قسمتی دیگر بود

هر دمت چیزی دگر در خور بود

خون ترا چون سوی حق رهبر بود

در جهان چیزی ازین بهتر بود

زانکه گر شیر دگر شکر بود

از همه شیر تو لایق تر بود

در نکوئی کار تو دیگر بود

عاقبت محمود نیکوتر بود