ای زلف تو از رخان من پرچین تر

وز خون دو چشم من رخت رنگین تر

هر روز دل افروزتر و شیرین تر

هر روز تو دلبرتر و من بیدین تر

ز شب بدخواه تو تاریک دین‌تر

ز ماه نو دلت باریک بین‌تر

پرندش درع و از درع آهنین‌تر

قباش از پیرهن تنگ آستین‌تر

شبی بود از قیامت سهمگین تر

نجوم از نقطهٔ قطبی زمین تر

ای طبع تو از هنر نکو آیین تر

جانت خوانم هستی وزان شیرین تر

بر مرغ دلان چرا زنی سنگ جفا؟

ای تو ز کمان گروهه دل سنگین تر

قد ز نخل مدینه شیرین تر

طره از عطر مکه مشکین تر

ای دهان تو و گفتار ز هم شیرین تر

لب لعل تو و رخسار ز هم رنگین تر

درمیان لب لعل و سخنت حیرانم

که ازین هردو کدام است زهم رنگین تر

گرچه در شرم و حیا چهره مریم مثل است

[...]

از رنگ نفس، هوس شود رنگین‌تر

بی‌آیینان شوند بی‌آیین‌تر

چون تلخ شوند میوه‌های شیرین

رسم است که تلخ‌تر شود شیرین‌تر

کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس به تمکین تر

ازین رو آب را از خاک باشد جبهه پرچین‌تر

بود منعم ز زر خوشحال و، ما از بی‌زری ناخوش

ز زر گل رعنا بود از پشت رنگین‌تر

به راه بندگی، دنیا مددکار است سالک را

[...]

با تلخی ساز تا شود شیرین تر

خونابهٔ دل خور که شوی رنگین تر

از پند چو رنجیدی اثر بخشد زود

آری هر می که تلخ تر زورین تر

کلماتش ز قند شیرین‌تر

دو لب از برگ لاله رنگین‌تر

کودکانی ز قند شرین‌تر

گونه‌هاشان ز لاله رنگین‌تر