سراپرده و خیمه زد بر دو میل

بپوشید گیتی به نعل و به پیل

به پیش اندرون بسته صد ژنده‌پیل

یکی مهد پیروزه برسان نیل

ز هودج فرو هشته دیبا جلیل

غلام ایستاده رده خیل خیل

کجا زور دارد به هشتاد پیل

ببندد چو خواهد ره آب نیل

به زرین عماری و دیبا جلیل

برفتند با خواسته خیل خیل

خروشیدن کوس بر پشت پیل

ز هر سو همی رفت تا چند میل

یکی تخت بر کوههٔ ژنده پیل

ز پیروزه تابان به کردار نیل

دو فرزند ما را کنون بر دو خیل

بباید شدن تا در اردبیل

پس لشکرش هفتصد ژنده پیل

خدای جهان یارش و جبرییل

یکی گرگ بیند به کردار نیل

تن اژدها دارد و زور پیل

دو دندان او چون دو دندان پیل

دو چشمش طبر خون و چرمش چو نیل

بدیدند گرگی به بالای پیل

به چنگال شیران و همرنگ نیل

ابر میمنه پور قیصر سقیل

ابر میسره قیصر و کوس و پیل

یکی دیزه‌ای بر نشسته چو نیل

به تگ همچو آهو به تن همچو پیل

گرامی بدید آن درفش چو نیل

که افگنده بودند از پشت پیل

فراز آوریدند پیلی چو نیل

مر او را ببستند بر پشت پیل

عماری بسیچید و دیبا جلیل

کنیزک ببردند چینی دو خیل

سواری که باشد به نیروی پیل

ز خون راند اندر زمین جوی نیل

ازان سان که من گردن ژنده پیل

ببستم فکندم به دریای نیل

دل شیر دارد تن ژنده پیل

نهنگان برآرد ز دریای نیل