جمله راضی شدند و بشنیدند

رونق کار خود در آن دیدند

سرش از تیغ به تیغ ببریدند

واندر آن فعل سود می‌دیدند

چون به حکم اجل نگرویدند

درزخِ نقد بددلان دیدند

چون بجُستند سوزنی دیدند

بر زِه دلق او بپرسیدند

جام بر کف بسان ناهیدند

تیغ در دست همچو خورشیدند

گه ناز چشیدند و گهی راز شنیدند

گاهی ز جلالت بجمالت نگریدند

چو میلِ شِکّرش در شیر دیدند

به شیر و شِکّرش می‌پروریدند

ملک فرمود تا خنجر کشیدند

تکاور مرکبش را پی بریدند

دوم چون مَرکبت را پی بریدند

وزان بر خاطرت گردی ندیدند

در آن مینوی میناگون چمیدند

فلک را رشته در مینا کشیدند

پرستاران برِ شیرین دویدند

بگفتند آن چه از کهبد شنیدند

بسی چون سایه دنبالش دویدند

ز سایه در گذر‌، گَردَش ندیدند

سپه چون پاسخ بانو شنیدند

به از فرمانبری کاری ندیدند

عمل‌داران برابر می‌دویدند

زر و دیبا به خدمت می‌کشیدند

دو مرواریدش از مینا بریدند

به جای رشته در سوزن کشیدند

ز هر سو لشگری نو می‌رسیدند

به گرد هر دو صف برمی‌کشیدند

چو در بازی‌گه میدان رسیدند

پریرویان ز شادی می‌پریدند

دگر روز آستان‌بوسان دویدند

به درگاه ملک صف برکشیدند

به هندی‌تیغ هر کس را که دیدند

سرش چون طرهٔ هندو بریدند

طرف‌داران که صف در صف کشیدند

ز هیبت پشت پای خویش دیدند