اگر پای تو از خط خطا گامی بعیدستی

بر تخت تو اندر دین بر از عرش مجیدستی

وگر امروز طبع تو ز طراری نه طاقستی

وگر غفلت ز رزاقی زر فرد آفریدستی

ز عشق آن یکی سلطان طاعت شادمان بودی

[...]

تو هنوز از جهان چه دیدستی

زین جهان نام او شنیدستی

تو ز طاوس پای دیدستی

نام اقلیمها شنیدستی

ای که اقبال شاه دیدستی

الظفر الظفر شنیدستی

عشق را گر سری پدیدستی

این در بسته را کلیدستی

نرسد هیچکس به درگه عشق

کاشکی هیچ کس رسیدستی

یا اگر کس به پیشگه نرسد

[...]

تو عاشقی چه کسی از کجا رسیدستی

مرا چه می‌نگری کژ به شب خریدستی

چه ظلم کردم بر تو که چون ستم زدگان

کله زدی به زمین بر قبا دریدستی

تظلمی به سلف می‌کنی مگر پیشین

[...]

گرچه تو نیم شب رسیدستی

صبح عشاق را کلیدستی

ناپدیدی چو جان در این عالم

در جهان دلم پدیدستی

همه شب جان تو را شود قربان

[...]

آن دلیلی که خود گزیدستی

و آنچه از دیگران شنیدستی

خانه ی هر سه را چو دیدستی

سخن هر سه زن شنیدستی

تو هنوز این جهان چه دیدستی

زین جهان نام او شنیدستی

حضرت عشق آفریدستی

وز دو عالمش برگزیدستی