اگر پای تو از خط خطا گامی بعیدستی
بر تخت تو اندر دین بر از عرش مجیدستی
وگر امروز طبع تو ز طراری نه طاقستی
وگر غفلت ز رزاقی زر فرد آفریدستی
ز عشق آن یکی سلطان طاعت شادمان بودی
ز رشک آن دگر شیطان شهوت مستزیدستی
تو مستی زان نیاری رفت در بازار عشاقان
اگر زر بودیی بر سنگ صرافان پدیدستی
همیشه این همی خوانی که دست من درین عالم
گشاده‌تر ز دست و تیغ سلطان عمیدستی
همیشه خواب این بینی که یارب کاشکی دانم
سر انگشت من صندوق خلقان را کلیدستی
اگر بخت و رضا در تحت رای بلحکم بودی
وگر لوح و قلم در دست شاگرد یزیدستی
نباشد آنکه تو خواهی و گر نه این چنین بودی
همه رو سالکان خواهند گر هر روز عیدستی
اگر بودی دلت مشتاق در گفتار بسم‌الله
ترا هر دم هزاران نعرهٔ «هل من مزید» ستی
وگر عاجز سنایی نیستی در دست نااهلان
ز سر سامری عالم پر از پیک و بریدستی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی پیچیدگی‌ها و تناقضات زندگی انسانی و جستجوی عشق و معرفت است. شاعر به بررسی رابطه خود با خدا، دنیا و دیگران می‌پردازد و از احساسات و آرزوهایی سخن می‌گوید که او را به سمت عشق و طاعت جذب می‌کند. او اشاره می‌کند که در عالم وجود، انسان باید بین خواسته‌های روحانی و مادی تعادل برقرار کند و به دنبال حقیقت و درک عمیق‌تر زندگی باشد. همچنین به ناامیدی‌ها و مشکلاتی اشاره می‌کند که انسان‌ها در مسیر جستجوی خود با آنها مواجه می‌شوند و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که رسیدن به رضا و بخت واقعی در گروی تلاش و عشق حقیقی است.
هوش مصنوعی: اگر از اشتباهات دوری کنی و به درستی رفتار کنی، در دین و اعتقاداتت به مقام بالایی خواهی رسید و به عرش آسمانی نزدیک خواهی شد.
هوش مصنوعی: اگر امروز احساسات تو از شدت هیجان به تنگ آمده، نباید فراموش کنی که به خاطر بی‌توجهی‌ات، نعمت‌های زندگی را از دست می‌دهی و فرصتی برای به دست آوردن چیزهای بهتر ایجاد نمی‌کنی.
هوش مصنوعی: از عشق آن یکی، سلطان اطاعت شاد و خوشحال بود، ولی به خاطر حسادت آن یکی، شیطان شهوت، در مستی و پریشانی قدم می‌زد.
هوش مصنوعی: تو در حالتی هستی که نمی‌توانی از دنیای عشق و عاشق‌ها فاصله بگیری. اگر ارزش و مقام بالایی داشتی، می‌توانستی در میان تاجران و معامله‌گران دیده شوی.
هوش مصنوعی: همیشه این را تکرار می‌کنی که دست من در این دنیا از دست و تیغ سلطان فراخ‌تر و بازتر است.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر آرزو می‌کند که ای کاش می‌دانست چگونه می‌تواند به رازها و اسرار مردم دسترسی پیدا کند. او به این تعبیر می‌رسد که انگشتش مانند کلیدی برای گشایش درها و فهمیدن دل‌های دیگران باشد. این خواب و آرزو نشان‌دهنده تمایل او به درک بهتر انسان‌ها و دنیای اطرافش است.
هوش مصنوعی: اگر تقدیر و خوشبختی تحت فرمان حکم الهی باشد و حتی اگر لوح و قلم در دست کسی باشد که از یزید درس می‌آموزد، باز هم سرنوشت انسان به دست خود اوست.
هوش مصنوعی: اگر تو به آنچه می‌خواهی نرسی، پس این دنیا چنین است که هر ساله مسافران و جویندگان حقیقت، در جشن و شادمانی خواهند بود.
هوش مصنوعی: اگر دلت به گفتن بسم‌الله تمایل دارد، هر لحظه از تو صدها درخواست برای اضافات و بیشتری خواهد داشت.
هوش مصنوعی: اگر در کارهای معمولی و روزمره ناتوان نیستی، در دنیای افرادی که شایستگی ندارند، نباید به خاطر جهل آنها دلسرد شوی و نباید تنها به خاطر آنها از خودت انتظار کم‌اهمیت بودن داشته باشی. دنیا پر از آثار و نشانه‌های آفرینش است و تو باید از آنها بهره‌برداری کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.