پیرامنش از وحوش جوقی

حلقه شده بر مثال طوقی

پدید آید ترا در سینه شوقی

که یابد نفس تو زان شوق ذوقی

بیابد او ز وقت خویش ذوقی

زیادت گرددش زان ذوق شوقی

در آن مجمع نمود از ذوق شوقی

که شد در جان هر یک همچو طوقی

اگر از جام او داری تو شوقی

تو داری در معانیهاش ذوقی

چنان مستغرق دریای شوقی

که اندر ذات کل یکتای ذوقی

هر دو چون پر شدیم از ذوقی

هر دو باشیم زنده از شوقی

هر یکی باد کرده در بوقی

سال و مه در خیال معشوقی

بیحضوری مباش و بی‌شوقی

تا بیابی ز جام ما ذوقی

سِری بالعِیس أصحابی وَلی فی العیس مَعشوق

ألا یا راهِب الدیر فَهَل مرَّت بک النوقِ

فتاده ناقه در غرقاب از آب چشم مهجوران

و فوق النوقِ خیماتٌ و فِی الخیمات مَعشوقِ

سزد گر دست گیریدم که کار از دست بیرون شد

[...]

لیک بیم ملال بی ذوقی

که ندارد به شرح آن شوقی