یکی تاج پرگوهر شاهوار

ابا طوق و با یاره و گوشوار

بزد خشت بر سه سپر گیل‌وار

گشاده به دیگر سو افگند خوار

پس آن پیکر رستم شیرخوار

ببردند نزدیک سام سوار

چنین گفت کز مرگ سام سوار

ندیدم روان را چنین سوگوار

ازایدر چو دستان بشد سوگوار

ز بهر ستودان سام سوار

کمان را به زه کرد زال سوار

خدنگی بدو اندرون راند خوار

دو افسر پر از گوهر شاهوار

دو یاره یکی طوق و دو گوشوار

ز یاقوت و ز گوهر شاهوار

چه از طوق و ز تاج وزگوشوار

چنین زار و بیکار گشتند و خوار

به چنگال ناپاک تن یک سوار

یکی تاج پرگوهر شاهوار

دو تا یاره و طوق با گوشوار

یکی تاج با یاره و گوشوار

یکی طوق پر گوهر شاهوار

هزارانت گوهر دهم شاهوار

همان یارهٔ زر با گوشوار

که پیش تو دستان سام سوار

بیامد چنین خوار و با دستوار

ببستند بس گوهر شاهوار

به بازوی آن کودک شیرخوار

ز صندوق وز کودک شیرخوار

ز دینار وز گوهر شاهوار

به جام اندرون گوهر شاهوار

بت‌آرای با افسر و گوشوار

ببر طوق با یاره و گوشوار

یکی تاج پر گوهر شاهوار

ابا تاج و با جامهٔ شاهوار

همی رفت با خوب‌رخ ده سوار

به راهام گفت ای نبرده سوار

همی رنجه داری مرا خوارخوار

ورا دخمه‌ای ساختند شاهوار

ابا مرگ او خلق شد سوکوار