بجویید و آن توشهٔ ره کنید

بکوشید تا رنج کوته کنید

همی تخت زرین کمینگه کنید

ز پیوستگی دست کوته کنید

همه کس فرستید و آگه کنید

طلایه پراگنده بر ره کنید

مرا از به و بتر آگه کنید

ز بدها گمانیم کوته کنید

ز کار جهان یکسر آگه کنید

دلم را سوی روشنی ره کنید

ز با من شدن راه کوته کنید

روان را سوی روشنی ره کنید

مرا گفت نزدیک شه ره کنید

مر او را ز کار من آگه کنید

که ما را برِ شاهتان ره کنید

وگرنه بتازید و آگه کنید

گر این رنج یکباره کوته کنید

ز کاری که من پرسم آگه کنید

مرا زآمدن در شب آگه کنید

وز اندیشه گفتار کوته کنید

که او را بَرِ دخترم ره کنید

مر او را از این گوهر آگه کنید

بهانه نماندست کوته کنید

هم اکنون بیاییم اگر ره کنید

شما نیز خواهم که این ره کنید

ز کار بدی دست کوته کنید

می‌خرامد آفتاب خوبرویان ره کنید

روی‌ها را از جمال خوب او چون مه کنید

مردگان کهنه را رویش دو صد جان می‌دهد

عاشقان رفته را از روی او آگه کنید

از کف آن هر دو ساقی چشم او و لعل او

[...]

گفت حجت‌های خود کوته کنید

پند را در جان و در دل ره کنید

بگفتا مرا زود آگه کنید

روان را سوی روشنی ره کنید

گر آرزوی رستن از این دامگه‌کنید

آرایش بساط پر و بال ته‌کنید

چندان دماغ جهد ندارد شکست رنگ

از دست سوده نقش دو عالم تبه‌کنید

آزاده است نور دل از اقتباس غیر

[...]

میرود بازم دل از کف ره کنید

یار مشکین طرّه را آگه کنید

نه خود آزار رسول االله کنید

نه نکاح ازواج او ناگه کنید