ای دل اندوه یار خورده نه ای

جگر مرد کار خورده نه ای

زخم هجران دوست دیده نه ای

تیغ در کارزار خورده نه ای

شربت وصل خورده ای لیکن

[...]

تو مونس غم شبان تاریک نه‌ای

یا چون تن من چو موی باریک نه‌ای

عاشق نه‌ای و به عشق نزدیک نه‌ای

تو قیمت عاشقان چه دانی که نه‌ای

شاه گفتا من ندیدم رخنه‌ای

هم برانگیزی تو جاهل فتنه‌ای

غافلی باری ز زخم خود نه‌ای

تو عذاب خویش و هر بیگانه‌ای

هیچ محتاج می گلگون نه‌ای

ترک کن گلگونه تو گلگونه‌ای

ما رمیت اذ رمیتی فتنه‌ای

صد هزاران خرمن اندر حفنه‌ای

شکر که مظلومی و ظالم نه‌ای

آمن از فرعونی و هر فتنه‌ای

ندید آن خردمند را رخنه‌ای

که در وی تواند زدن طعنه‌ای

اگر بر رَه و رسم پیشینه ای

به معنی همان یار پیشین نه ای

دیری ست کای گلبرگ تر بر روی ما خندان نه ای

هستی لطیف و خوبرو، زان در وفا خندان نه ای

زلف دوتاهت چیست این، زیر کلاهت چیست این؟

چتر سیاهت چیست این، چون بر دلم سلطان نه ای؟

یعنی تویی، ای همنشین، جانان و جان نازنین

[...]

گر برو غالب شوی مردانه ای

ور اسیرت سازد از مردان نه ای

در بر افکنده پلاس کهنه ای

کرده غم دیوار عمرش رخنه ای

در زمهریر سینه آسودگان نه ای

ای دل بدین که غمزده ای شادمان نه ای؟

ای دیده اشک ریختن آیین تازه نیست

خود را ز ما مگیر اگر خون فشای نه ای

بلبل به گوشه قفس از خستگی منال

[...]

این دوییت چیست چون تو دو نه‌ای

این معیت چیست چون تو ما نه‌ای

تو ای مرغ آسوده در لانه‌ای

خوشا بر تو مرغی و انسان نه‌ای