در زمهریر سینه آسودگان نه ای
ای دل بدین که غمزده ای شادمان نه ای؟
ای دیده اشک ریختن آیین تازه نیست
خود را ز ما مگیر اگر خون فشای نه ای
بلبل به گوشه قفس از خستگی منال
چون من به بند خار و خس آشیان نه ای
داغم ز ناکسی که به تمهید آشتی
رنجیده ای ز غیر و به من مهربان نه ای
گویی یکی ست پیش تو بود و نبود من
با من نشسته ای و ز من سرگران نه ای
آخر نبوده ایم در اول خداپرست
با ما ز سادگی ست اگر بدگمان نه ای
با خویش در شمار جفا همدم منی
با غیر در حساب وفا همزبان نه ای
دانسته ای که عاشق زارم گدا نیم
دانم که شاهدی شه گیتی ستان نه ای
نازم تلون تو به بخت خود و رقیب
با او چنین نبودی و با ما چنان نه ای
با دیده چیست کار تو؟ لخت جگر نه ای
در دل چراست جای تو؟ سوز نهان نه ای
غالب ز بود تست که تنگست بر تو دهر
بر خویشتن ببال اگر در میان نه ای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و دردهای درونی شاعر می‌پردازد. شاعر از دل تنگی و غم خود می‌گوید و به یاری نمی‌طلبد. او از بی‌وفایی و سردی دیگران گله‌مند است و با زبانی غم‌انگیز بیان می‌کند که کسی به او توجهی ندارد. شاعر همچنین به دنبال محبت و درک از سوی دیگران است و به احساس تنهایی و بی‌کسی خود اشاره می‌کند. در نهایت، او به پیچیدگی روابط انسانی و ناپایداری‌ها اشاره می‌کند و از دشواری‌هایی که در زندگی دارد، صحبت می‌کند.
هوش مصنوعی: در شرایط سخت و سردی که دیگران آرامش دارند، تو ای دل چرا غمگینی و شاد نیستی؟
هوش مصنوعی: ای چشم، ریختن اشک برای تو چیز جدیدی نیست. اگر نمی‌خواهی خون دل ما را بریزی، پس خود را از ما دور نکن.
هوش مصنوعی: بلبل در قفس به خاطر خستگی‌اش غمگین است، چرا که او به اندازه من در بند و گرفتار نیست و آزاد نیست در جایی که من با خار و علف‌ها زندگی می‌کنم.
هوش مصنوعی: من از بی‌وفایی کسی داغ دارم که به ظاهری دوستی و آشتی نشان می‌دهد، اما در واقع از دیگران ناراحت است و به من محبت نمی‌کند.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که شخصی از فاصله‌ای دور در کنارت نشسته است، اما در حقیقت من حضور ندارم. تو همچنان آرام و بی‌خبر از من هستی و هیچ‌گونه نگرانی درباره من نداری.
هوش مصنوعی: ما از ابتدا بندگی خدا را انتخاب نکرده‌ایم، بلکه از سادگی‌مان است که اگر فکر بدی نسبت به ما نداری، این را متوجه نمی‌شوی.
هوش مصنوعی: تو که با من هستی و در عذاب محبتم، با دیگران اما در دوستی و وفا صدایی نداری.
هوش مصنوعی: می‌دانی که من عاشق و دل شکسته‌ای هستم، اما نمی‌دانم که آیا تو، که به نظر می‌رسد زیبای عالم هستی، در کنار من هستی یا نه.
هوش مصنوعی: به زیبایی و تغییرپذیری تو در مقایسه با شانس خود و رقیب غبطه می‌خورم، چرا که او همواره این‌گونه نبوده و تو هم به این شکل با ما نیستی.
هوش مصنوعی: با چشم چه استفاده‌ای از تو دارم؟ آیا در دل من جایی برای تو وجود ندارد؟ غم و سوز پنهانی در وجود من هست.
هوش مصنوعی: این ابیات به این معناست که اگر به خودت اعتماد داشته باشی و بدانید که ارزشمندی، جهان بر تو سخت نخواهد بود. اگر در دل خود اعتماد و توانایی داشته باشی، حتی اگر شرایط به نظر دشوار بیاید، می‌توانی بر آن غلبه کنی و خود را در مسیر بهتری قرار دهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.