جهان از بد خلق ایمن نبود

ابی دزد و ره دار ممکن نبود

هر که در بند خویشتن نبود

وثن خویش را شمن نبود

آنکه خالی شود ز خویشی خویش

خویشی خویش را وطن نبود

من مگوی ار ز خویش بی خبری

[...]

شاه باید غلام تن نبود

تا خطیبش دروغ زن نبود

تیغ مردان چو دست زن نبود

مملکت را روان و تن نبود

در دلِ کس شَفْقَتی از من نبود

هیچکسی را به کرم ظن نبود

ای کریمی که با لطافت تو

باغ را برگ یاسمن نبود

چو تو در راستی و ازادی

قامت سرو در چمن نبود

تا بلفظ تو در نیاویزد

[...]

هیچ محتاج کن مکن نبود

شیخ را حاجت سخن نبود

بر فلک جای مکر و فن نبود

با ملک حاجت سخن نبود

اهل توحید را سخن نبود

که سخن، بی نشان من نبود

شمع دل در سینه ها روشن نبود

ملت ما از فساد ایمن نبود

هر چند افق زمانه روشن نبود

تکلیف جهانیان معین نبود

در قرن طلائی نکند آدم روی

در مملکتی که راه آهن نبود