شاه عالمگیر گردون آستان
اعتبار دودمان گورگان
پایه ی اسلامیان برتر ازو
احترام شرع پیغمبر ازو
در میان کارزار کفر و دین
ترکش ما را خدنگ آخرین
تخم الحادی که اکبر پرورید
باز اندر فطرت دارا دمید
شمع دل در سینه ها روشن نبود
ملت ما از فساد ایمن نبود
حق گزید از هند عالمگیر را
آن فقیر صاحب شمشیر را
از پی احیای دین مأمور کرد
بهر تجدید یقین مأمور کرد
برق تیغش خرمن الحاد سوخت
شمع دین در محفل ما بر فروخت
کور ذوقان داستانها ساختند
وسعت ادراک او نشناختند
شعله ی توحید را پروانه بود
چون براهیم اندرین بتخانه بود
در صف شاهنشان یکتاستی
فقر او از تربتش پیداستی
روزی آن زیبنده ی تاج و سریر
آن سپهدار و شهنشاه و فقیر
صبحگاهان شد به سیر بیشه ئی
با پرستاری وفا اندیشه ئی
سر خوش از کیفیت باد سحر
طایران تسبیح خوان بر هر شجر
شاه رمز آگاه شد محو نماز
خیمه بر زد در حقیقت از مجاز
شیر ببر آمد پدید از طرف دشت
از خروش او فلک لرزنده گشت
بوی انسان دادش از انسان خبر
پنجه عالمگیر را زد بر کمر
دست شه نادیده خنجر بر کشید
شرزه شیری را شکم از هم درید
دل بخود راهی نداد اندیشه را
شیر قالین کرد شیر بیشه را
باز سوی حق رمید آن ناصبور
بود معراجش نماز با حضور
این چنین دل خود نما و خود شکن
دارد اندر سینه ی مؤمن وطن
بنده ی حق پیش مولا لاستی
پیش باطل از نعم بر جاستی
تو هم ای نادان دلی آور بدست
شاهدی را محملی آور بدست
خویش را در باز و خود را بازگیر
دام گستر از نیاز و ناز گیر
عشق را آتش زن اندیشه کن
روبه حق باش و شیری پیشه کن
خوف حق عنوان ایمان است و بس
خوف غیر از شرک پنهان است و بس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی شاه عالمگیر و تأثیر او بر دین اسلام و مبارزه با کفر است. شاعر به توصیف جایگاه او به عنوان کسی که به احیای دین مأمور شده و با تیغ خود به جنگ الحاد رفته، می‌پردازد. عالمگیر فردی با بصیرت و مؤمن است که در میان کارزارها و مشکلات، نور ایمان را در دل‌ها روشن نگه می‌دارد.
بدنیا آمدن یک شیر به عنوان نماد قدرت و شجاعت، نشان‌دهنده‌ی این است که عالمگیر به جنگ علیه ناپاکی‌ها و بی‌دینی می‌رود. او در سیر طبیعت و برگزاری نماز، ارتباط عمیق خود با خدا را نشان می‌دهد.
شاعر در نهایت توصیه می‌کند که انسان‌ها به عشق و ایمان بپردازند و از ترس خداوند به عنوان نشانه‌ای از ایمان و دوری از شرک استفاده کنند.
هوش مصنوعی: پادشاهی که در تمام جهان شناخته شده است و دروازه‌ای معتبر برای خاندان گورگان‌ها است.
هوش مصنوعی: احترام و ارادت به اصول اسلامی و قوانین پیامبر، از هر چیزی بالاتر و مهم‌تر است.
هوش مصنوعی: در میدان نبرد بین حق و باطل، تیر آخر ما، نشانگر شجاعت و تصمیم‌گیری نهایی ماست.
هوش مصنوعی: تخم بی‌دینی که اکبر (شخصی) کاشت، دوباره در ذات و طبیعت دارا (شخص دیگری) جوانه زد.
هوش مصنوعی: دل‌های مردم ما همچنان روشن و پرنور نیست و به همین دلیل در برابر فساد و آسیب‌ها احساس امنیت نمی‌کنند.
هوش مصنوعی: آن فقیر صاحب شمشیر، که جهانی را در بر گرفته، به حق و حقیقت انتخاب شده است.
هوش مصنوعی: برای تقویت و زنده کردن دین، مأمور شد و به منظور تازه کردن یقین و باورها، نیز مأمور شد.
هوش مصنوعی: تیغ او به اندازه‌ای تند و خطرناک است که با یک ضربه، تمامی بی faithی و کفر را از بین می‌برد. شمع دین در محفل ما نیز به خاطر شدت این قدرت خاموش شده و به سرنوشت خود دچار آسیب شده است.
هوش مصنوعی: افراد بی‌ذوق داستان‌هایی را ایجاد کردند، اما ظرفیت فهم و درک آن را نداشتند.
هوش مصنوعی: شعله‌ی عشق به خداوند در دل پروانه‌ای می‌سوزد که همچون ابراهیم در میانه‌ی جمع بت‌ها ایستاده است.
هوش مصنوعی: در میان صف پادشاهان، فقر او به وضوح از خاک او مشهود است.
هوش مصنوعی: روزی فردی که شایسته‌ی تاج و تخت و مقام سلطنت است، به عنوان یک سپهدار و پادشاه، به همراه انسان‌های فقیر و بی‌بضاعت خواهد بود.
هوش مصنوعی: صبحگاهان به گردش در جنگل رفتم و با پرستاری، به وفای فکر و اندیشه‌ام پرداختم.
هوش مصنوعی: خوشحال از هوای صبحگاهی، پرندگان مانند دانه‌های تسبیح بر روی هر درختی نشسته‌اند.
هوش مصنوعی: شاه به عمق و حقیقت معنای نماز پی برد و دریافت که آنچه در ظاهر است نماد و نشانه‌ای از حقیقت عظیم‌تری است.
هوش مصنوعی: شیری از دشت ظاهر شد و به صدا درآمد، به طوری که آسمان به لرزه درآمد.
هوش مصنوعی: این شعر به این معنی است که انسان گرچه در زندگی خود با مشکلات و چالش‌هایی مواجه است، اما وجود او و احساساتش نشانه‌ای از وجود انسانی و ارتباط با دنیای بزرگتر دارد. این بوی انسانی و احساسات عمیق، او را به سبک زندگی‌های بزرگتر و خطوط وجودی متصل می‌کند. به نوعی، نشان‌دهنده این است که هر فرد در زندگی‌اش تاثیری جهانی دارد و از طریق انسانیتش با جهان در ارتباط است.
هوش مصنوعی: شه در خفا و ناگهانی شمشیری را برکشید و شیر نیرومندی را به دو نیم کرد.
هوش مصنوعی: دل اجازه نداد که به فکر و اندیشه مشغول شود، مانند این که شیر درون جنگل را به کلاهی نرم و زیبا تشبیه کرد.
هوش مصنوعی: پرنده، که ناامید و نادان است، بار دیگر به سوی حقیقت فرار کرد و در نهایت، به نزدیکی خداوند رسید، در حالی که نماز او با دل و جان بود.
هوش مصنوعی: دل مؤمن همچون آینه‌ای است که همیشه در جستجوی حقیقت و زیبایی است. این دل در عین لطافت و شکنندگی، قدرت و استقامت خاصی دارد. به نوعی، دل مؤمن جایی است که احساسات و عواطف عمیق در آن جریان دارد و این احساسات او را به دیار و وطن خود پیوند می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر بنده‌ای زیر نظر خداوند باشد، جایگاه او نزد مولا بسیار ارزشمند است؛ اما اگر شخصی به باطل و گمراهی روی آورد، در حقیقت از نعمت‌ها و فرصت‌های خوب زندگی دور شده است.
هوش مصنوعی: ای نادان، تو نیز باید دل و احساس خود را به دست بیاوری و شاهدی را که می‌خواهی، به همراه خود داشته باشی.
هوش مصنوعی: خودت را در آغوش بکش و به نیاز و欲های خود اجازه نده که تو را در تنگنای واماندگی قرار دهند.
هوش مصنوعی: عشق را مانند آتش زنده نگه‌دار و در تفکراتت به سوی حقیقت هدایت شو، به مانند شیر با قدرت و شجاعت عمل کن.
هوش مصنوعی: ترس از خدا نشانه واقعی ایمان است و تنها همین. ترس از چیز دیگری جز شرک درونی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.