کدخدای نبیّ مُرسل اوست

عقل ثانی و نفس اوّل اوست

که خود او زان نکت که در دل اوست

وز ره لطف غیب حاصل اوست

قیام آفرینش از دل اوست

که نقد هر دو عالم حاصل اوست

نزول لطف حق را منزل اوست

اگر تو طالبی دل را دل اوست

رشکم از کس نبود گرد و جهان حاصل اوست

میرم از غیرت آنکس که غمت در دل اوست

مقبل آن نیست که چون مه بفلک منزل ساخت

مقبل آنست که ماهی چو تو در منزل اوست

فتنه این است که آن نرگس مستی که تراست

[...]

آن بنده حق لطف ازل شامل اوست

کو مهر محمد و علی حاصل اوست

خوش خاتمت کسی که چون نقش رنگین

الله و محمد و علی در دل اوست

چشم بیدار چراغی است که در منزل اوست

دل بیتاب سپندی است که در محفل اوست

شکوه از تنگدلی شیوه آگاهان نیست

که فتوحات جهان در گره مشکل اوست

عشق فارغ ز غم و درد گرفتاران نیست

[...]

زان لطف و صفا که با گل اوست

پیداست هر آنچه در دل اوست

سِیر سالک‌ در صفات‌ عدل اوست‌

رهنمایی‌ از ظهور فضل‌ اوست‌

قهر او با ما ز فرط عدل اوست‌

عدل او هم‌ از کمال فضل‌ اوست‌

جهان مشت گل و دل حاصل اوست

همین یک قطرهٔ خون مشکل اوست

نگاه ما دو بین افتاد ورنه

جهان هر کسی اندر دل اوست

مقام عشق و مستی منزل اوست

چه آتش ها که در آب و گل اوست

نوای او به هر دل سازگار است

که در هر سینه قاشی از دل اوست

معنی عشق درآب و گل اوست

عشق اگر شکل پذیرد دل اوست