زُهرهٔ شافعی چو طالع شد

خرد او را ز دل متابع شد

مه ز برج شرف چو طالع شد

جامع صورتین واقع شد

چون جمالش در آینه بنمود

نام آئینه کون جامع شد

این عجب بین که واضع اشیاء

[...]

هر دو حکمش خلاف واقع شد

محنت و رنج خواجه ضایع شد

صبح صادق حجاب صانع شد

زلف بر روی یار مانع شد

شرح زلف و رخش بدانستم

دل درویش کان جامع شد

به مسمی کجا رسد هرگز

[...]

از سر راه نیز مانع شد

سعی درویش جمله ضایع شد

پیکر آسمان ملمع شد

چتر فیروزه‌گون مرصع شد

تو را از صحبت اهل وفا یارب چه مانع شد

چه بد کردیم ما ای نازنین از ما چه واقع شد؟

ماه رویش بجام ساطع شد

یا که مهری زیاده طالع شد

هر نفس لمعه ز رخسارش

عاشقان را بدیده لامع شد

هر سخن کز لبش فرود آمد

[...]

حضور آید هموم ار مجتمع شد

بجز بر وی توجه ممتنع شد

چو در قلبت صورها منطبع شد

تجلی حقایق ممتنع شد

ز حق در وی معانی مجتمع شد

جز از وی اخذ معنی ممتنع شد

همان رحمت بعالم متسع شد

بدون آن تمدن ممتنع شد

ز ما بین این حجاب ار مرتفع شد

عیان گشت آنچه دیدش ممتنع شد

آن ابر سیاه منقشع شد

وان دود غلیظ مرتفع شد