ما نامه عزل مهر تو بنوشتیم

گسترده وصال چهر تو بنوشتیم

یکبار بدل ز مهر تو برگشتیم

مهرت در ویدیم و صبوری کشتیم

ما نه این دانه را به خود کشتیم

آنچه اختر نمود بنوشتیم

تا از تف سینه قبله زردشتیم

در عشق تو محراب هزار انگشتیم

تو فارغ و ما خویشتن از غم کشتیم

سبحان الله چگونه پشتاپشتیم

خرما نتوان خوردن از این خار که کشتیم

دیبا نتوان کردن از این پشم که رشتیم

بر حرف معاصی خط عذری نکشیدیم

پهلوی کبائر حسناتی ننوشتیم

ما کشتهٔ نفسیم و بس آوخ که برآید

[...]

همه از وعظ او چنین گشتیم

در دل غیر مهر او کشتیم

در فلان باغ خوش بهم گشتیم

تخم پندش درون جان کشتیم

ما نطع حیات در نوشتیم

تو دیر بزی که ما گذشتیم

خرما نتوان خورد ازین خارکه کشتیم

دیبا نتوان بافت بدین پشم که رشتیم

اطلس نتوان دوخت از ین پنبه که کشتیم

کمخا نتوان بافت ازین پشم که رشتیم

با جامه چرکن بسیه چال جحیمیم

[...]

گیریم که خود خار بلا اینهمه کشتیم

سر رشته تقدیر بتدبیر نوشتیم

دایم دل ما رام بهشتی صفتان است

پیداست ازین شیوه که مرغان بهشتیم

زان روی سفیدیم که با نامه سیاهی

[...]

دیبا نتوان یافت از این پشم که رشتیم

خرما نتوان خورد از این خاک که کشتیم

گر خواجه شفاعت نکند روز قیامت

شاید که زمشاطه نرنجیم که زشتیم

ما تخم درین مزرعه جز اشک نکشتیم

یک رشته درین غمکده جز آه نرشتیم

چون آبله در زیر قدم راهروان را

بردیم بسر عمری و هموار نگشتیم

با گرمروی چون جرس از ناله شبگیر

[...]

از یار ز ناسازی اغیار گذشتیم

از کثرت خار از گل بی خار گذشتیم

این باده زیاد از دهن ساغر ما بود

مخمور ز لعل لب دلدار گذشتیم

جایی که سخن سبز نگردد نتوان گفت

[...]

ازین منصوبه ما از جان گذشتیم

بدین شطرنج غائب مات گشتیم

یارب که دهد آب باین تخم که کشتیم

دست که دهد تاب باین رشته که رشتیم

حنظل ندهد شکر و شوره ندهد گل

تا خود چه دهد بار از این خار که کشتیم

بر دست خداوند بود محو و هم اثبات

[...]

از روز ازل می خور و رندانه سرشتیم

برجبهه بجز قصّهٔ عشقت ننوشتیم

زاهد تو بما دعوت فردوس مفر ما

ما باغ بهشت از پی دیدار بهشتیم

از عشق نکوهش منما خسته دلان را

[...]

ما سر به گریبان خجالت به در دوست

زاهد شده مغرور که ما از اهل بهشتیم

حسن تو و من پرتوی از حسن وجوبست

گر ازره امکان نگری یک سره زشتیم

دنیا و محنتش همه با هم گذاشتیم

این منزل خراب مسلم گذاشتیم

دست از شمار این درم کم گذاشتیم

موی سیاه را که به ماتم گذاشتیم

جام صفا در انجمن جم گذاشتیم

[...]

باغ گل و لاله بهشتیم

در مزرع علم سبز کشتیم

سیاوش‌وش نه از آتش گذشتیم

که در آتش سمندروارگشتیم

نه تابع دیریم و نه قائل بکنشتیم

نه سالک راه حرم پاک سرشتیم

ما دوزخیان بین که طلبکار بهشتیم

خرما نتوان خورد از این خار که کشتیم