بیا ای دایه بر جانم ببخشای

کلید در بیاور بند بگشای

خرد بخشا، مرا زین بند بگشای

چو بخشاینده‌ای‌، بر من ببخشای

بر من و بی کسی من بخشای

درِ دربستۀ دلم بگشای

که بر جان من مسکین ببخشای

در رحمت بر این بیچاره بگشای

برمن در وصل خویش بگشای

بر نالۀ زار من ببخشای

در خطاشان به نصیحت پیش آی

ره بر ایشان به نصیحت بگشای

که بر جان من بیدل ببخشای

به پاسخ لعل شکر بار بگشای

خدا را ای فلک بر من ببخشای

به روی من دری از مهر بگشای

که بر حال من بیدل ببخشای

ز کار مشکلم این عقده بگشای

خدا را بر وجود خود ببخشای

به روی او در مقصود بگشای

بر گریه زار من ببخشای

وز طلعت یار پرده بگشای

بر ظلمتیان شب ببخشای

وین میغ ز پیش ماه بگشای

بر سوخته خرمنان ببخشای

رشحی ز زلال لطف بگشای

غریب و بی کسم بر من ببخشای

چو کس مشکل گشا نبود، تو بگشای