بزرگان و گردان لشکر همه

سپاه آنچه بودند یکسر همه

چون به بینی اول وآخر همه

خود توباشی باطن و ظاهر همه

منبسط بودیم یک جوهر همه

بی‌سر و بی پا بدیم آن سر همه

از همه پنهان و پیدا از همه

کی شناسد این سخن را بر همه

آفتابی می نماید ماه ما

این چنین نوری بود در خور همه

می برنگ جام پیدا آمده

[...]

هر که آن یک را نبیند در همه

کور باشد نزد بینا بر همه

بود حکمت او نهان در همه

به حکمت بود حکمران بر همه

منبسط بودیم و یک جوهر همه

بی سر و بی پا بدیم آن سر همه

ز سرمایهٔ خود توانگر همه

ز همسایهٔ خود غنی‌تر همه

آن حواس باطن و ظاهر همه

امر وی را گشته فرمانبر همه

ز صنع پروردگار چو در مدور همه

ز قدرت کردگار چو خور منور همه

چو شعر من آبدار چو گل معطر همه

چو دل گهرهای چند نهفته در بر همه

در رکابش‌ انبیاء حاضر همه‌

بر جمال لم‌ یزل ناظر همه‌

منبسط‌ بودیم‌ و یک‌ جوهر همه‌

بی‌سر و بی‌ پا بدیم‌ آن سر همه‌

جمع در او، کهتر و مهتر همه

برخط ساقی نهاده، سر همه

روح پاکان، خاک غم بر سر همه

تیغ بر دست و کفن در بر همه

عید است و بسته هر کران، زیبا بتان زیور همه

دارند هر سو دلبران، زرین قبا در بر همه

هر سو بتی دامن کشان، در هر طرف سروی روان

در باغ دل در راغ جان، از یکدگر بهتر همه

زیبا بتان در دلبری، دل برده از حود و پری

[...]