طلعتش بوده نور هر دیده

سرمهٔ شرم داشت در دیده

به دمی رفته، باز گردیده

روی او را به چشم سر دیده

زهی روی دل افروزت چراغ و چشم هر دیده

مرا صد چشمه در چشم و ترا صد دیده در دیده

نکرده در جهان کامی بجز وصلت تمنّا دل

ندیده بر فلک روزی چو رخسارت قمر دیده

من از آن گوی سیمینت چو چوگان گشته سرگشته

[...]

تو می روی و مرا نقش تست در دیده

بیا که سیر نمی گردد از نظر دیده

از آن چراغ که در مجلس تو برمی شد

بجای سرمه کشیدیم دوده در دیده

از آن ز دیده مردم چو روح پنهانی

[...]

می نگارد نگار بر دیده

می نماید چو نور در دیده

نور روئی که چشم سر بیند

دیدهٔ ما به چشم سر دیده

هر که بیند به عین ما ، ما را

[...]

زهی روی دل افروزت چراغ منظر دیده

خیال خال هندویت مقیم کشور دیده

ندارد مجلس روحانیان بی عارضت نوری

در آ در مصر جان ای آفتاب خاور دیده

اگر محرم نباشد دیده و دل در حریم تو

[...]

چشم بر چشم و دیده بر دیده

هر زمان سوی یکدگر دیده

سخت ما را سست عنصر دیده

خصم را کم خویش را پر دیده

این وطن فتنه ضحاک ستمگر دیده

آفت پور پشن رنج سکندر دیده

جور چنگیزی و افغان ستمگر دیده

گرچه از دشمن دون ظلم مکرر دیده