چو ابر آمد گه بخشش چو ببر آمد گه هیجا

برومش هول و او ایدر بچینش بیم و او اینجا

آفتاب سخا حمیدالدین

دور از مجلس تو مرگ فجا

نی شکر گفته‌ای و می نرسید

شاعرم هم به مدح و هم به هجا

... خر یاد می‌کنم لیکن

[...]

عیانم منکشف شد اندر اینجا

خدا را یافتم من در همه جا

چرا هر دم بگوئی دیگر اینجا

همی گردی ز حیرت جای بر جا

چو زیر خاک خواهد بدتراجا

چرا پردازی اینجاخانه و جا

مرا عین خدائی زیبد اینجا

که بیجایم بکل جایم همه جا

قراری گیر همچون نقطه اینجا

مشو چون قطرهٔ از جای بر جا

چو سالک واصل جان گشت اینجا

یکی باشد حقیقت در همه جا

گر درین مکتب ندانی تو هجا

همچو احمد پری از نور حجی

کیقبادی رسته از خوف و رجا

چند گردی چند جویی تا کجا

همت عالی تو ای مرتجا

می‌کشد این را خدا داند کجا

پس نشاندش باز پرسیدش ز جا

که کجا داری معاش و ملتجی

از کجا این قوم و پیغام از کجا

از جمادی جان کرا باشد رجا

وا رهیدی از حوالهٔ جا به جا

اندرین کاشان پر خوف و رجا

خر کجا ناموس و تقوی از کجا

خر چه داند خشیت و خوف و رجا

تا نباشد هیچ محسن بی‌وجا

تا نباشد هیچ خاین بی‌رجا

زاهد اندر میان خوف و رجا

عارف الحق طارفوق حجی

رهی رو که بینی طریق رجا

تو و مهر شمع از کجا تا کجا؟

زاهد اندر میان خوف و رجا

عارف الحق طار فوق حجی

از کجا ما و این جهان ز کجا

چون که داریم جای در بیجا