سلطان ولد
»
ولدنامه
»
بخش ۳۳ - در بیان آنکه نظر عارف به خداست و نظر زاهد به عمل خود. زاهد گوید «من چه کنم؟» عارف گوید «تا حق چه کند؟» خود را فراموش کرده‌است بلکه خودی او نمانده‌است و مستهلک حق گشته که «هم العارف ربه و هم الزاهد نفسه»
نقل صائب شنو از آن سرور
در بیان صفات این دو نفر
زاهد از ترس گفته «من چه کنم؟
در میان چنین محن چه کنم؟»
عارف از عشق گفته «او چه کند؟
عجب از بهر من خدا چه تَنَد؟»
نظر او بود به سوی خودی
که کنم نیک و نگروم به بدی
نظر این بود به سوی خدا
نگرد دائماً بر وی خدا
نظر الزاهدین فی الافعال
نظر العارفین فی اضمحلال
صحوة الزاهد من الاعمال
سکرة العارف من الاجلال
عمل البر متکا الزاهد
مطمح العارف لدی الواحد
ذا یری نفسه یفعل البر
ذاک للحق شاهد فی السر
ذاک احسانه مدی معدود
عارف الحق هادم المحدود
ذاک فی الارض عمره یفنی
عارف الحق فی البقاء سما
زاهد اندر میان خوف و رجا
عارف الحق طار فوق حجی
مسکن الزاهدین فی ذاالفرش
همة العارفین فی ذی العرش
نیست این را نهایت آن سلطان
بازگو چون شد از فراق و چسان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف و مقایسه دو نوع نگرش به زندگی یعنی زاهد و عارف می‌پردازد. زاهد به خاطر ترس از مشکلات و محنت‌ها به اعمال نیکو توجه می‌کند و در بلاتکلیفی و ترس زندگی می‌کند. اما عارف به عشق و جذبه الهی توجه دارد و در حالت شگفتی از نظر خداوند غرق می‌شود.
زاهد به کارهای نیک و ظاهری خود می‌پردازد، در حالی که عارف به باطن و حقیقت‌های عمیق می‌نگرد. زاهد در میان امید و ترس زندگی می‌کند و عارف از مقام قرب الهی به اوج می‌رسد. در نهایت، شاعر به بی‌نهایت بودن عارف اشاره می‌کند و از فراق و جدایی می‌گوید که برای او پدیده‌ای ناشناخته و غیرقابل توضیح است.
هوش مصنوعی: داستانی را که صائب نقل می‌کند، درباره آن شخصی است که در مورد ویژگی‌های دو نفر صحبت می‌کند.
هوش مصنوعی: زاهد از خوف و نگرانی ابراز می‌کند که با این همه مشکلات و سختی‌ها چه باید کرد و چگونه باید رفتار کرد.
هوش مصنوعی: عارف در اینجا به بیان احساسی عمیق و شگفتی از عشق می‌پردازد و می‌پرسد که محبوب چه تأثیری بر او دارد، در حالی که از این موضوع تعجب می‌کند که خداوند برای او چه کارهایی انجام می‌دهد. این احساس نشان‌دهنده ارتباط عاطفی عمیق و تأمل در مورد عشق و وجود خداوند است.
هوش مصنوعی: چشم او به سوی من بود، پس من تلاش می‌کنم تا کارهای خوب انجام دهم و به بدی‌ها توجه نکنم.
هوش مصنوعی: همیشه باید به سمت خداوند توجه داشت و نگاهتان را به او معطوف کنید.
هوش مصنوعی: نگاه زاهدان به اعمال، مانند نگاه عارفان به زوال و افول است.
هوش مصنوعی: بیداری زاهد از اعمال خود مانند مستی عارف از بزرگی و عظمت حق است.
هوش مصنوعی: عمل نیک پناهگاه پارسایان و هدف آگاهان در نزد خداوند یگانه است.
هوش مصنوعی: کسی که نیکویی‌ها را انجام می‌دهد، در دل خود گواهی بر حقیقت دارد.
هوش مصنوعی: این جمله به خوبی نشان می‌دهد که لطف و احسان او محدود به زمان و مکان خاصی نیست و ویژگی‌های عارفان حقیقی را که درک عمیقی از حقیقت دارند، توصیف می‌کند. او می‌تواند مرزها و محدودیت‌ها را بشکند و به انسان‌ها کمک کند تا به شناخت بالاتری برسند.
هوش مصنوعی: در این دنیا، عمر انسان به سر می‌آید، اما کسی که حقیقت بقا را می‌شناسد، در آسمان جاودانه باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: زاهد با ترس و امید در میان به سر می‌برد، اما عارف حقیقت از مرز دانش فراتر می‌رود.
هوش مصنوعی: جایگاه زاهدان در این دنیا، همین زمین و زندگی مادی است، اما همت و تلاش عارفان در وادی معنوی و نزد خداوند متعال است.
هوش مصنوعی: این موضوع را نمی‌توان به راحتی بیان کرد؛ زیرا درد فراق و جدایی این سلطان، عمیق و غیرقابل توصیف است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.