ای دل آخر بگذر از لذاتها

تا بیابی لذتی بی‌منتها

شب قدر است جسم تو کز او یابند دولت‌ها

مه بدرست روح تو کز او بشکافت ظلمت‌ها

مگر تقویم یزدانی که طالع‌ها در او باشد

مگر دریای غفرانی کز او شویند زلت‌ها

مگر تو لوح محفوظی که درس غیب از او گیرند

[...]

ور بخوردی بی دل و بی اشتها

این بود پیوندی بی انتها

ز درد جور آن دلبر مکن ای دل شکایت‌ها

که دردش عین درمانست و جور او عنایت‌ها

کلیم درگه اویی گلیم فقر در برکش

ز فرعونی چه می‌جویی سریر ملک و رایت‌ها

خلیل عشق جانانی درآ در آتش سوزان

[...]

ز سختی‌های عالم قانعان را هست لذت‌ها

هما را استخوان در لقمه باشد مغز نعمت‌ها

شکست عشق را از صبر بر خود مومیایی کن

که در کشتی شکستن خضر را درج است حکمت‌ها

به چشم هر که از نور بصیرت بهره‌ای دارد

[...]

زهی ز اندیشه لعل تو پرخون جام فکرت‌ها

ز خط عنبرینت پشت بر دیوار، حیرت‌ها

دل عارف غبارآلوده کثرت نمی‌گردد

نیندازد خلل در وحدت آیینه صورت‌ها

محیط از چهره سیلاب گرد راه می‌شوید

[...]

چنان که از نمک افزون شود جراحت‌ها

یکی هزار ز پرسش شود مصیبت‌ها

مپوش چشم ز نظاره غبار ملال

که پیش خیز نشاط است گرد کلفت‌‌ها

مده ز جهل مرکب به نام تن چو عقیق

[...]

بخیل دوربین زان می‌کند وحشت ز صحبت‌ها

که چون اعداد، رجعت در کمین دارد ضیافت‌ها

کمان شد قامتم از بس کشیدم بار محنت‌ها

دلم صد چاک شد از بس که خوردم تیر آفت‌ها

سپند از انجم و مجمر ز مه هرشب از آن سوزد

که سارد از رخ خوب تو ایزد دفع آفت‌ها

دهید ای ناصحان پندم ز هول حشر تا چندم

[...]

همه را نیست تاب زحمت‌ها

آن بلاها و آن ریاضت‌ها

بچه‌ها لخت و لخت کلفت‌ها

باغبان لخت و پیشخدمت‌ها

گر نهان ماند این حکایت‌ها

کرد خواهم به شاه خدمت‌ها

کرده‌ام من به خلق خدمت‌ها

دیده‌ام خواری و مشقت‌ها