بازی روز و شب به انبازی

هست پیش تو همچو شب بازی

تا بر این و به آن به انبازی

آدمیزاده می‌کند بازی

زهی بینندگی و پاک بازی

ولیکن نیست صدیقی به بازی

وگر بر بام باید شد ببازی

شوی تو شوخ دیده جرّه بازی

رموز عشق اینجا نیست بازی

بسوزی اندرو گر شاهباز‌ی

نه چندانست وصف عشقبازی

که برگیری مر او را تو ببازی

چه باشد عین تقوی پاکبازی

که جان و دل بروی دوست بازی

چنین افتاد سرّ عشقبازی

مدان اسرار ما شیخا ببازی

چنانت عاشقم در عشقبازی

که اندر پرده کردی برده بازی

مرا بر گوی جانا عشق بازی

توداری عشق وعشقت نیست بازی

در آن دم کرد او را عشقبازی

من این اسرار میگویم ببازی

ندانی این بیان تا جان نبازی

کسی کو مصطفا داند ببازی

من آوردم طریقت عشقبازی

یقین بنمودم اینجا نی ببازی

پس این پرده دارد پرده بازی

مدان این پرده ای عاشق بازی

حقیقت واصلی نبود ببازی

نیابی تو عیان تا سر نبازی

یقین تا خویشتن را در نبازی

در این سر نیست بیشک هیچ بازی

از او بشناس اینجا عشقبازی

سزد گر جان و دل چون او ببازی

اگر چون او تو جان و سر ببازی

برآرد مر ترا این عشقبازی

ببازی نیست هان این ره ببازی

نیابی دوست تا خود در نبازی

حقیقت دیدمش در عشقبازی

که این رازم نماید پیشبازی