احولک در دید اندر آینه

زان بکثرت دید او معاینه

آن حکیم پر خرد در آینه

جمله یکتا دید او معاینه

دل بدست آور که دل شد آینه

تا به‌بینی خویشتن معاینه

عقل هر دم بر خلاف آینه

میکند او مکرها هر آینه

چون برون آید ز پرده آینه

رخ نماید هرچه هست هر آینه

دایم پیش خود نهی آینه را هرآینه

ز آنک نظیر نیستت جز که درون آینه

در تو کجا رسم تو را همچو خیال روی تو

در دل و جان و در نظر منظره هست و جای نه

هم تو منزهی ز جا هم همه جای حاضری

[...]

نقش او فانی و او شد آینه

غیر نقش روی غیر آن جای نه

روزی ز بهر تجربه بگرفتم آینه

دیدم نشان مرگ در آنجا معاینه

بگریستم بزاری زار از نهیب مرگ

در حال بر زمین زدم از درد آینه

گفت آینه مرا چه زنی خیره بر زمین

[...]

یک وجود و صد هزاران آینه

می نماید آن یکی هر آینه

آیینه تیره شد، ز چه تیره است آینه؟

چون رو به روی دوست ندارد هرآینه

مرآت دل به مصقله ذکر پاک کن

تا روی دوست را بنماید معاینه

«جَفُّ القَلَم بِما هو کاین» تمام شد

[...]

آیینه باش و عکس رخش بین در آینه

مشنو خبر که نیست خبر چون معاینه

گفتم توان جمال تو دیدن به عشوه گفت

گر صاف دل چو آینه باشی هرآینه

ذرات کون آینه‌های جمال اوست

[...]

یک رو که درصد آینه بینی هرآینه

روی دگر نمایدت ای جان هر آینه

مهر رخش بصورت ذرات شد عیان

تا حسن خود بدید کماهی معاینه

چون شاهد جمال تو آغاز جلوه کرد

[...]

میان بدر و چهر او بسی بود مباینه

از آنکه بدر هر کسی ببیندش معاینه

ولیک بدر چهر او گمان برم هر آینه

که عکس هم نیفکند چو نقش جان در آینه

آفرینش‌ جمله‌ همچون آینه‌

جز تو زین‌ آیینه‌ نبود عاینه‌

پس به . . . خویش مالید آینه

گفت خوش بین باش به زین جای نه

از برای پایداری، پای نه

بهر صبر و بردباری، جای نه