گرچه توحید تو می خوانیم ما

هم تو دانائی و نادانیم ما

نانوشته حرف می خوانیم ما

این کتاب نیک می دانیم ما

مخزن اسرار او ما یافتیم

نقد گنج کُنج ویرانیم ما

ما باو علم لدنی خوانده ایم

[...]

جام و می ساقیش می خوانیم ما

فاضل و باقیش می دانیم ما

تا نکنی تو نتوانیم ما

گر ندهی تو چه ستانیم ما

عارف اسرار پنهانیم ما

حاکم اقلیم عرفانیم ما

زاهد ار ما عقل و هشیاری مجو

کز شراب عشق مستانیم ما

ما گدایانیم لیکن تاج بخش

[...]

مصلحت کار چه دانیم ما

بذر تمنا چه فشانیم ما

جان به لب داریم و همچون صبح خندانیم ما

دست و تیغ عشق را زخم نمایانیم ما

می توان از شمع ما گل چید در صحرای قدس

زیر گردون چون چراغ زیر دامانیم ما

بر بساط بوریا سیر دو عالم می کنیم

[...]

ما نه ز دریا نه ز کانیم ما

پهن‌تر از کون و مکانیم ما

زادة افلاک و عناصر نئیم

شیرة روحیم و روانیم ما

ریختة مُنخُل انجم نییم

[...]

حرف عشق دوست را افسانه می دانیم ما

سایه های بید را دیوانه می دانیم ما

قصه شیرین مجنون یک حدیث درد ماست

عاشقی را در پر پروانه می خوانیم ما

زین گلستان درس دیدارکه می‌خوانیم ما

اینقدر آیینه نتوان شدکه حیرانیم ما

سنگ این‌کهسار آسایش خیالی بیش نیست

از زمینگیری همان آتش به دامانیم ما

عالمی را وحشت ما چون سحرآواره‌کرد

[...]

چاکران شیر یزدانیم ما

اندر اینجا زار و حیرانیم ما

همان دوده ی پاکجانیم ما

که پاک از خدای جهانیم ما

چسان بی فروغت بمانیم ما

شکیب از تو کی می توانیم ما

از حجاز و چین و ایرانیم ما

شبنم یک صبح خندانیم ما

گرگ شناسیم و شبانیم ما

حافظِ ناموسِ کسانیم ما