چیست علم‌؟ از هوارهاننده‌!

صاحبش را به حق رساننده‌

از نبوّت به جان ستاننده

هم پذیرنده هم رساننده

هم دهنده است و هم ستاننده

هم پذیرای و هم رساننده

از چه باشی به من تو ماننده

من بخشنده تو ستاننده

آمدت اقره ز دل خوانندهٔ

وز الم نشرح بجان دانندهٔ

تو همه در یک نفس دانندهٔ

گرچه شاگردی ز خود خوانندهٔ

تو مخوان شعرش اگر خوانندهٔ

ره بمعنی بر اگر دانندهٔ

هم دهنده است و هم ستاننده

هم پذیرنده هم رساننده

تا به گفت و به کرد داننده

شودش کرد و گفت ماننده

روح او حاضرست و داننده

کام هر کس بدو رساننده

هیچ دانی کف دهنده چرا

برتر است از کف ستاننده

آن غنا را ز پیش راننده ست

وین غنا را به خویش خواننده

خط چنان به ز قلم راننده

که بیاساید ازو خواننده