مرا این سخن بر دل آسان نبود

بجز خامشی هیچ درمان نبود

چنین داد پاسخ که دندان نبود

مکیدن جز از شیر پستان نبود

عاشق به یقین دان که مسلمان نبود

در مذهب عشق کفر و ایمان نبود

در عشق دل و عقل و تن و جان نبود

هر کس که چنین باشد نادان نبود

این همه چیزها گران نبود

بچه باید که در میان نبود

نگارش چو آرایش جان نبود

جز از خویشِ دارای مکران نبود

در میان زحمت بیان نبود

نکته را راه بر زبان نبود

بد و نیک اندر آن جهان نبود

خاک و خورشید و اختران نبود

رافضی را محلّ آن نبود

وانچه او ظن برد چنان نبود

خرد از بهر آب و نان نبود

همره حج نگاهبان نبود

زانکه جان آفرین چو جان نبود

علم خوان همچو علم‌دان نبود

تویی ، شها ، که نظیر تو در جهان نبود

ز چشم عقل تو را ز فلک نهان نبود

زبان بخت بشارت همی دهد هر روز

که جز تو تا با بد وارث جهان نبود

برون ز خط اشارات تو کواکب را

[...]

عاشق بجز از خستۀ هجران نبود

کارش ز غم عشق بسامان نبود

دشوار بود کشیدن بار فراق

وین یافتن وصال آسان نبود

هر که زی خویشتن گران آید

به بر دیگران گران نبود

وانکه گوید که من سبک‌روحم

زو گرانتر درین جهان نبود

از سبک روح راحت افزاید

[...]

سرخ‌گل‌، شاه بوستان نَبْوَد

گر ز سرخی درو نشان نبود

چون صفات راه را پایان نبود

بیش از این گفتن مرا امکان نبود

حق چو گفتش نیست شاعر زان نبود

ورنه او را در سخن تاوان نبود

خورشید ذرّه پرور، شاه هنر نواز

ای آن که در جهان چون تو صاحبقرآن نبود

خورشید کو بتیغ زدن بر سر آمدست

در جنب دست و بازوی تو همچنان نبود

چون آفتاب از تو توانگر شد، آنکه را

[...]

هر دل که درو مهر تو پنهان نبود

کافر بود آن دل و مسلمان نبود

شهری که درو هیبت سلطان نبود

ویران شده گیر اگرچه ویران نبود

عاشق تو یقین دان که مسلمان نبود

در مذهب عشق کفر و ایمان نبود

در عشق تن و عقل و دل و جان نبود

هرکس که چنین نگشت او آن نبود

آنچنان قتل را ضمان نبود

سود محض است از آن زیان نبود