دعوی دین می‌کنی با نفس دمسازی مکن

سینهٔ گنجشک جویی دعوی بازی مکن

مکر مرد مرغزی از غول نشناسی برو

همنشین، طراریانِ گُربز رازی مکن

ای ز کشی ناپذیرفته سیه رویان کفر

[...]

به ماری چو من مُهره‌باز‌ی مکن

نبرد آر و نیرنگ سازی مکن

گُربه نِه‌ای دست درازی مکن

با دَلهٔ دَه‌دِله‌ بازی‌مکن

چون دمت سرد است دمسازی مکن

پیر گشتی، قصد دل بازی مکن

در پس این پردهها بازی مکن

در هوای خویش طنّازی مکن

سلیمان نِه‌ای بادبازی مکن

چو دندانْ‌نداری گرازی مکن

به افعی او مهره بازی مکن

به هندوی او ترکتازی مکن

به آهوش روباه‌بازی مکن

به نخجیر دل چاره‌سازی مکن

مرد محنت نیستی با عشق دمسازی مکن

چون نداری پای این ره رو بسربازی مکن

همچو چنگت گر بود پا درکنار دلبران

بالب نامحرمان چون نای دمسازی مکن

تا بمانی زنده همچون آب پا برجا مباش

[...]

تلخ دهانی گله سازی مکن

لب بگشا نغمه طرازی مکن

سرو من آمد به باغ ای سرو، سربازی مکن

پیش سرو قامتش دیگر سرافرازی مکن

نیست دل در سینه ای جان چند کاوی سینه را

آتشت مُرد است، با خاکسترش بازی مکن

در گلویم شو گره ای گریه تا دم درکشم

[...]

شوخ مشو، شُعبَده بازی مکن

پیش میا دست درازی مکن