چو با او بگویی سخن راز دار

شب تیره گوشت به آواز دار

بدو گفت کوش این سخن رازدار

زبان را از این داستان بازدار

بدو گفت کاین خواب من راز دار

ز بیگانه مردم سخن باز دار

دلی را که شد بر درت راز‌دار

ز دریوزهٔ هر دری باز دار

دیو را در بند و زندان باز دار

تا سلیمان را تو باشی رازدار

شریک است در مملکت رازدار

برو زین بلا خویشتن بازدار

ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار

من بهر محنتم، دگران را بنازدار

جانا تو نازنینی و خلقی نیازمند

چشمی بناز جانب اهل نیاز دار

از نقش کائنات مبین جز خیال دوست

[...]

جانا ز دل خدنگ جفا را تو باز دار

بر روی عاشقان در الطاف باز دار

امشب خیال آن شه خوبان ندیم ماست

ای دل در سرور رقیبان فراز دار

چون شمع پیش روی تو کردم وجود خویش

[...]

هفت نذر و از طیران باز دار

مرغ اثر شان عدم آواز دار