سوی خیمهٔ خویش باز آمدند

همه با سری کینه ساز آمدند

سوی تخت پیروزه باز آمدند

گشاده دل و بزم ساز آمدند

بدان دشت نخچیر باز آمدند

ز هر نیکویی بی‌نیاز آمدند

همه سیستان پیش باز آمدند

به رنج و به درد و گداز آمدند

شبستان همه پیشباز آمدند

پر از شادی و بزم ساز آمدند

برفتند و نومید بازآمدند

که با اختر دیرساز آمدند

ازان بیشه ناکام باز آمدند

پر از ننگ و تن پر گداز آمدند

دلی شاد زان بیشه باز آمدند

بر شیر جنگی فراز آمدند

بزرگان دژ پیش باز آمدند

خریدار و گردن‌فراز آمدند

سوار هیونان چو باز آمدند

به نزد تهمتن فراز آمدند

به پیش فرامرز باز آمدند

دریده بر و با گداز آمدند

همه مهتران پیش باز آمدند

پر از درد و گرم و گداز آمدند

به آیین همه پیش باز آمدند

گشاده‌دل و بی‌نیاز آمدند

برفتند پویان و بازآمدند

بر شاه ایران فراز آمدند

بدیدند هرگونه بازآمدند

بر شاه گردن‌فراز آمدند

ازین صد به پنجاه بازآمدند

پر از چاره و پرنیاز آمدند

چو از دشت نخچیر باز آمدند

خجسته پی و بزمساز آمدند

برفتند و شبگیر باز آمدند

شخوده رخ و پرگداز آمدند

سرانشان پر از جنگ باز آمدند

به شهر اندرون رزمساز آمدند

خردمند ودژخیم باز آمدند

بر شاه گردن فراز آمدند