زیان نیست ما را ز کار شما

جز از رفتن روزگار شما

خوب کار او و زشتکار شما

غیب دان او و غیب دار شما

باش تا در رسد بهار شما

تا چه گلها دمد ز خار شما

کیست بردارندهٔ بار شما

بنگرید ای پر خلل کار شما

چو در سختی افتاد کار شما

به من داد غیب اختیار شما

ای پرتوِ روح‌ُالقُدُس تابان ز رخسارِ شما

نورِ مسیحا در خمِ زلفِ چو زُنّارِ شما

هم لفظتان انجیل‌خوان، هم لهجتان داوودسان

سِرِّ حَواریون نهان در بَحرِ گفتارِ شما

شَمّاس از آن رخ جفتِ غم، مَطران پریشان دم به دم

[...]

من کیستم تا باشدم، سودای دیدار شما؟

اینم نه بس کاید به من، بویی ز گلزار شما

چشمم که هر دم می‌کند، غسلی به خوناب جگر

با این طهارت نیستم، زیبای دیدار شما

سیم سیاه‌قلب اگر، هرگز نپالودی مژه

[...]

خرم آن دل که شود محرم اسرار شما

دلخوش آن کس که بود عاشق دیدار شما

همت قاصر اگر می طلبد حور و قصور

همت عالی ما هست طلبکار شما

چشم من روی شما هم به شما می بیند

[...]

دگر گفت چون در دیار شما

غنی نیست کس در شمار شما

سوختم پروانه سان از شمع رخسار شما

باز گشتم زنده از لعل شکر بار شما

صدهزاران گل شکفت از باغ جانم هر طرف

تا بدیدم در چمن روی چو گلنار شما

آفتاب رویت ای مه کرد از جانم طلوع

[...]

من کنون رفتم خدا یار شما

عشق خوبان روز و شب کار شما

حق بود بینا به کردار شما

پس بِه ار نیکو بود کار شما

خوشا خرما روزگار شما

که باشد پدر غمگسار شما

بگو: کشته شد شهریار شما

سیه شد چو شب روزگار شما

دروغ است آیین و کار شما

بود اهرمن شهریار شما