به روز جوانی و نوزادگی

زدم لاف پیری و افتادگی

در گذر از زاهدی و سادگی

درد باید، درد و کارافتادگی

هست خلت عین کار افتادگی

گر خلیلی کم طلب آزادگی

خاک چه بوددایماً افتادگی

در جنون عشق کردن سادگی

ماییم و خاکساری و عجز وفتادگی

دستی به سر ز دست دل از دست دادگی

چون بر بساط حسن دوانی زناز اسپ

شاهان ملک را نرسد جز پیادگی

کردی بهشت منزل ما را ز روی خویش

[...]

جامی و از وار همه سادگی

تاجور مسند آزادگی

پیش سگت چو اشک من لافد ز مردم زادگی

کاینجا بود شرط ادب مسکینی و افتادگی

آیینه با رخسار تو خود در مقابل چون کند

عکس رخت بازی دهد آیینه را از سادگی

جان تا نسوزم پیش تو ننشینم از پا همچو شمع

[...]

بنده شو هرگز مجو آزادگی

عزت و دولت طلب ز افتادگی

گرچه کنم دعوی آزادگی

سوخت مرا حسرت این سادگی

بندگی کردن پسندیده است با آزادگی

سرو را خط امان شد از خزان استادگی

صد بهار تازه رو را سرو شد شمع مزار

می کشد از چشمه سار خضر آب آزادگی

می شود هر کس به مقدار تواضع سربلند

[...]

نیست نقشی دلپذیر عشق غیر از سادگی

پیش صاحب فن نباشد فن به از افتادگی

از سر بی حاصلان دست حوادث کوته است

جامه فتح است سرو باغ را آزادگی

آب شد روی زمین از سجده های گرم من

[...]

هر یک ازین قوم پس از سادگی

کرده مباهات به قوّادگی

با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگی؟!

خودفروشی چند، با این دعوی آزادگی؟!

خاکساران را، در آن درگاه قرب دیگراست

سجده گاه خلق شد، سجاده از افتادگی

بی نشانان بیشتر درد سر از کثرت کشند

[...]

به جمعیت خاطر سادگی

با منیت راه افتادگی

به پرباری نخل آزادگی

به پرکاری صفحه سادگی

ساده شو و ساده که جز سادگی

نیست ترا مایهٔ آزادگی

او ندید از خاک، عشق و سادگی

وآن نیاز و نیستی و افتادگی

گشاید به رخ باب آزادگی

دهد نفس را میل افتادگی