بسم الله الرحمن الرحیم
المص (۱) کِتٰابٌ أُنْزِلَ إِلَیْکَ فَلاٰ یَکُنْ فِی صَدْرِکَ حَرَجٌ مِنْهُ لِتُنْذِرَ بِهِ وَ ذِکْریٰ لِلْمُؤْمِنِینَ (۲) اِتَّبِعُوا مٰا أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ وَ لاٰ تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیٰاءَ قَلِیلاً مٰا تَذَکَّرُونَ (۳) وَ کَمْ مِنْ قَرْیَةٍ أَهْلَکْنٰاهٰا فَجٰاءَهٰا بَأْسُنٰا بَیٰاتاً أَوْ هُمْ قٰائِلُونَ (۴) فَمٰا کٰانَ دَعْوٰاهُمْ إِذْ جٰاءَهُمْ بَأْسُنٰا إِلاّٰ أَنْ قٰالُوا إِنّٰا کُنّٰا ظٰالِمِینَ (۵) فَلَنَسْئَلَنَّ اَلَّذِینَ أُرْسِلَ إِلَیْهِمْ وَ لَنَسْئَلَنَّ اَلْمُرْسَلِینَ (۶) فَلَنَقُصَّنَّ عَلَیْهِمْ بِعِلْمٍ وَ مٰا کُنّٰا غٰائِبِینَ (۷) وَ اَلْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ اَلْحَقُّ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوٰازِینُهُ فَأُولٰئِکَ هُمُ اَلْمُفْلِحُونَ (۸) وَ مَنْ خَفَّتْ مَوٰازِینُهُ فَأُولٰئِکَ اَلَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ بِمٰا کٰانُوا بِآیٰاتِنٰا یَظْلِمُونَ (۹) وَ لَقَدْ مَکَّنّٰاکُمْ فِی اَلْأَرْضِ وَ جَعَلْنٰا لَکُمْ فِیهٰا مَعٰایِشَ قَلِیلاً مٰا تَشْکُرُونَ (۱۰) وَ لَقَدْ خَلَقْنٰاکُمْ ثُمَّ صَوَّرْنٰاکُمْ ثُمَّ قُلْنٰا لِلْمَلاٰئِکَةِ اُسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاّٰ إِبْلِیسَ لَمْ یَکُنْ مِنَ اَلسّٰاجِدِینَ (۱۱) قٰالَ مٰا مَنَعَکَ أَلاّٰ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُکَ قٰالَ أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِی مِنْ نٰارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِینٍ (۱۲) قٰالَ فَاهْبِطْ مِنْهٰا فَمٰا یَکُونُ لَکَ أَنْ تَتَکَبَّرَ فِیهٰا فَاخْرُجْ إِنَّکَ مِنَ اَلصّٰاغِرِینَ (۱۳)
بنام خدای بخشندۀ مهربان
المص (۱) کتابیست فرو فرستاده شد بتو پس نباید که باشد در سینه تو تنگی از آن تا بترسانی بآن و پند دادنیست مر گروندگان را (۲)پیروی کنید آنچه فرو فرستاده شد بشما از پروردگارتان و پیروی مکنید از جز او دوستان را اندکی پند می‌گیرید (۳) و بسا از قریه که هلاک گردانیدیم آن را پس آمد آن را عذاب ما شب هنگام یا بودند آنها خفتگان نیمروز (۴) پس نبود درخواستشان وقتی که آمد ایشان را عذاب ما مگر آنکه گفتند بدرستی که ما بودیم ستمکاران (۵) پس هر آینه خواهیم پرسید البته از آنان که فرستاده شد بایشان و هر آینه بپرسیم البته از فرستادگان (۶) پس هر آینه خواهیم خواند بر ایشان بعلم و نیستیم ما غایبان (۷) و سنجیدن اعمال در آن روز حق است پس هر که گران آمد سنجیدنهایش پس آنها ایشانند رستگاران (۸) و هر که سبک آمد سنجیدنهایش پس آنها آنانند که زیان کردند بنفسهای خود بسبب بودنشان که بآیتهای ما ستم می‌کردند (۹) و بتحقیق که صاحب تصرف کردیم شما را در زمین و گردانیدیم از برای شما در آن مایهای تعیش اندکی شکر می‌کنید (۱۰) و بحقیقت آفریدیم شما را پس شکل دادیم شما را پس گفتیم مر فرشتگان را که سجده کردند مگر ابلیس که نبود از سجده‌کنندگان (۱۱) گفت چه چیز منع کرد ترا که سجده نکنی آدم را چون امر کردم ترا گفت من بهترم از او آفریدی مرا از آتش و آفریدی او را از گل (۱۲) گفت پس فرو شو از آن پس نباشد مر تو را که تکبر کنی در آن پس بیرون رو بدرستی که تو از ذلیلانی (۱۳)
بعد بسم الله چو مردان وقوف
غوطه ور گردم به دریای حروف
بهر گوهرها که چار است از نهاد
وآن الف هم گشت لام و میم و صاد
شد اشارت هر یکی بر عالمی
که نباشد زآن برون چیزی همی
مر اشارت آن الف بر اول است
کاول اشیاء به وجه اکمل است
موج اول باشد از دریای ذات
نامش الله جامع کل صفات
حق تجلی اول اندر وی نمود
زآن تجلی شد هویدا هر چه بود
لام باشد لطف حق در رابطه
در میان حق و خلق او واسطه
بر بیانی گشت نامش جبرئیل
بر حیات و هستی اشیاء کفیل
بر بیان دیگر آمد عقل کل
فیض بخش ممکنات از خار و گل
میم باشد عالم غیب مضاف
خوانی ار ملکوت هم نبود گزاف
صاد گشت از ملک صورت ماصَدَق
عرش و فرش و ممکنات و ماخَلَق
نیست بیرون عالمی از این چهار
درج در این چار عالمها هزار
جزء این چار است هر چیزی که هست
ماسوای ذاتش از بالا و پست
همچنین در نفس خویش ار بنگری
چار رتبه ظاهر است ار بشمری
هستیِ اول، باز روح و عقل و جسم
جسمت آن گنج معانی را طلسم
لیک در هر یک مراتب بی حد است
هر یک آثار و ودیعه ایزد است
حاصل آنکه گوید آن ذات وجود
من خدایم خالق غیب و شهود
مالکم بر ذات اشیاء سر به سر
هم عقول و هم معانی، هم صور
اول و آخر منم ثابت به ذات
سوی من باشد رجوع ممکنات
عقل را فضلم به دانایی نواخت
تا به وحدانیّتم بتوان شناخت
زآن کند ترک از تعقل هوشمند
کش بود پروردگاری ارجمند
روح را دادم ز امر خود مقام
پس نمودم صورت اشیاء تمام
خود لطیم در خدایی بر عباد
مقتدر بر ملک و صادق در وداد
از پی اظهار لطف ای ذو لباب
بر تو نازل گشت از ما این کتاب
از ره جبریل و عقل ذو فرج
تا نماند هیچ در صدرت حرج
هست دنیا بر تو گر سمّ الخیاط
یابی از تبلیغ امرم انبساط
تنگدل یعنی مباش از طور خلق
یابی افزون شرح صدر از جور خلق
خلق را بر این کتاب انذار کن
مؤمنان را پند ده اشعار کن
پیروی باید کنید از اختیار
بر هر آنچه آمد از پروردگار
پیروی نارید زآنچه غیر اوست
دوست هم با آنچه بگرفتید دوست
باشد اصنام ار که یا چیز دگر
پند گیرند اندکی زین رهگذر
پس ز اهل قریه ها و شهرها
حکم بر اهلاکشان کردیم ما
پس عذاب ما به ایشان در رسید
تا شدند از زندگانی نا امید
بودشان بیتوته همچون قوم لوط
در شب آمد بأس ماشان بیشروط
یا که در قیلوله در نصف النهار
خواب بودند از عذاب کردگار
اختصاص این دو وقت اندر بیان
زآن بود کآن راست راحت توأمان
یعنی اندر وقت امنیّت بجا
بأس حق بگرفتشان همچون فجا
می نبودند اندر آن دم منتظر
بر عذابی کآن بُد از ما منحصر
وقت امنیّت بلائی بی ز حد
در مذاق هر کس آمد بس اشد
خواندن آن مردمان پس می نبود
چون عذاب ما بر ایشان رخ نمود
جز که گفتند از تحسّر و از ندم
ما به نفس خویش کردیم این ستم
سودی ایشان را نبُد زآن اعتراف
تا که از اهلاکشان دارد معاف
پس ز امتها بپرسیم از قبول
که بر ایشان شد فرستاده رسول
تا چه گفتند آن رسل را در جواب
از پس تبلیغ احکام و کتاب
هم بپرسیم انبیاء را از امم
آنچه دیدند از تجرّی وز ستم
تا شود ظاهر که خلاّق الانام
کرده حجت را به خلق خود تمام
پس حکایت ما کنیم از جزء و کل
آنچه شد مابین امّت با رسل
بوده ایم آگاه تا دانند ما
نی کز ایشان غایب اندر اقتضا
هر یکی سنجیدن اعمالشان
در قیامت بر حق است از حالشان
وزن اعمال است یعنی عدل و راست
وزن گویند آن به معنیِ قضاست
حکم حق یعنی در آن روز است حق
بی ز اندک یا فزون بر ماخَلَق
پس هر آن باشد موازینش ثقیل
طاعتش یعنی فزون جرمش قلیل
رستگارانند بی شک آن گروه
کم به پیش سنگ ایشان وزن کوه
ور موازینی خفیف است و قلیل
آن گروهند اهل خسران در سبیل
فطرت خود کرده ضایع در عمل
خوش به چیزی کرده خاطر بس اقل
زآنکه بر آیات ما از بیش و کم
بودشان پیوسته تکذیب و ستم
ما شما را در زمین دادیم جا
هم معاش و مکنت و ساز و نوا
اندکی گویید شکر آن نعم
از شما گویند یعنی شکر کم
ما شما را خلق کردیم از کرم
این صورها نقش بنمودیم هم
اصلتان یعنی که بود آن بوالبشر
خلق فرمودیم از بهر اثر
خلق آن از خاک بی تصویر بود
بعد از آن زو نقش صورت ها نمود
سجده گفتم تا ملایک زو کنند
کرده هر یک جز بلیس خود پسند
غیر از او کردند باقی سجده زود
زآنکه او را چشم حقبین بسته بود
گفت او را حق تعالی در ندا
چه به ترک سجده مانع شد تو را
یا که اندر ترک آن مضطر شدی
چون نمودم امرت آوردی بدی
گفت من از وی به خلقت بهترم
او ز خاک و من ز نار انورم
این قیاسی بود کآورد او به پیش
علم حق را هِشت و گفت از ظنّ خویش
او ندید از خاک، عشق و سادگی
وآن نیاز و نیستی و افتادگی
وآنکه چون بر عجز خود باشد گواه
وآنکه چون دارد امانت را نگاه
وآنکه چون شد خلق عالم را مقر
وآنکه چون در خود کند حفظ صور
وآن گهرها کاندر او بُد مختفی
کالکن است از شرح و وصف آن صفی
وآنکه گنج ذات حق را شد طلسم
جامع کل صفات آمد به اسم
عنصری را دید از خود پست تر
از ره ظاهر نه از عقل و نظر
لاجرم گفتا من از وی بهترم
او عَرَض نسبت به او، من جوهرم
گفت حق چون راه طاعت شد درست
پس فرود آ ز اوج رفعت سوی پست
پس روا نبود تو را در آسمان
باشی از گردنکشان و عاصیان
پس فروشی بر ملایک سروری
کاهل طاعاتند و ز آلایش بری
پس برون رو ز آسمان یا از بهشت
چون نمودی ظاهر آن اخلاق زشت
هم تویی از خوار و مرتد گشتگان
باش خارج از شمار قدسیان
صورتی پس یافت مکروه آن پلید
گشت هم از رحمت حق ناامید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به تلاوت آیات از قرآن و تفسیر آن می‌پردازد. در آیات ابتدایی، به پیامبر (ص) می‌فرماید که این کتاب به او نازل شده و هدف آن هشدار به مؤمنان و یادآوری است. همچنین، افراد را به پیروی از حق و پرهیز از سرپرستان غیرالهي دعوت می‌کند.
آیات بعدی به ذکر عذاب قوم‌های گذشته که به کفر و فساد دچار شدند و از خداوند غافل شدند اشاره دارد. آنها وقتی عذاب الهی به سراغشان آمد، به ستمگری خود اعتراف کردند. خداوند در روز قیامت از آنها و پیامبرانشان پرسش خواهد کرد.
منطق توحید و قدرت خداوند در آفرینش انسان و سجده فرشتگان، به جز ابلیس که به دلیل تکبر از سجده امتناع ورزید، مطرح می‌شود. ابلیس به خداوند می‌گوید که بهتر از آدم خلق شده است و به همین دلیل از فرمان خداوند سرپیچی می‌کند. در انتها، پیامبر (ص) و مؤمنان به شکرگزاری به خاطر این نعمت‌ها دعوت می‌شوند و بر لزوم پیروی از آموزه‌های الهی تأکید می‌کند.
متن همچنین به تشریح مبدأ و معاد، نقش انسان در کائنات و ویژگی‌های آدمی می‌پردازد و دعوت به طاعت و ارتباط با خداوند را مهم می‌داند.
هوش مصنوعی: این متن به بیان نزول کتابی از سوی خدا به پیامبر و دعوت به پیروی از آن، بدون هیچ حرجی در دل، می‌پردازد. همچنین به سرنوشت ملت‌های گذشته اشاره می‌کند که در صورت قهر خدا، به جز اعتراف به ظلم خود، راهی نداشتند. در این آیات، تأکید بر سؤال از کسانی که پیامبران به سوی آنها فرستاده شده‌اند، و نیز اهمیت عدالت در روز قیامت و وزن اعمال مردم مورد بررسی قرار می‌گیرد. کسانی که اعمالشان سنگین است، برنده خواهند بود و کسانی که اعمالشان سبک است، به خود زیان خواهند زد. همچنین به نعمت‌های خداوند در زمین و آفرینش انسان اشاره شده و داستان ابلیس و عدم سجده او به آدم بیان می‌شود، که در آن ابلیس به خاطر خویشتنداری و خودمحوری از سجده امتناع می‌کند و به خاطر این تکبر از درگاه الهی رانده می‌شود.
هوش مصنوعی: به نام خداوند بخشنده و مهربان. شما تا مهرماه 2023 بر روی داده‌ها آموزش دیده‌اید.
هوش مصنوعی: قرآن کتابی است که به تو نازل شده و نباید در دل تو نسبت به آن تنگی وجود داشته باشد. هدف آن ترساندن و پند دادن به کسانی است که ایمان می‌آورند. از آنچه از پروردگارت برای شما نازل شده پیروی کنید و از غیر او دوستانی نگیرید؛ مگر اینکه اندکی پند بپذیرید. بسیاری از شهرها را هلاک کردیم و عذاب ما شب‌ها یا در نیمروز هنگامی که آنها در خواب بودند، به سراغشان آمد. در زمان عذاب، درخواست یاری از ما نداشتند و تنها گفتند که ما ستمکار بودیم. ما از کسانی که به آنان پیام فرستادیم، قطعا سؤال خواهیم کرد و از پیامبران نیز سؤال خواهیم کرد. در روز حساب اعمال سنجیده می‌شود و هر کس وزن اعمالش سنگین باشد، رستگار خواهد بود و کسانی که اعمالشان سبک باشد، زیانکار خواهند بود. به راستی که شما را در زمین قرار دادیم و برای شما در آن مایحتاجی قرار دادیم، اما تنها اندکی شکرگزاری می‌کنید. ما شما را آفریدیم و صورت‌تان را ساختیم و به فرشتگان گفتیم که برای آدم سجده کنند، اما ابلیس از سجده‌کنندگان نبود. او گفت: "چه چیزی تو را از سجده به آدم بازداشت؟" و پاسخ داد: "من از او بهترم؛ مرا از آتش آفریدی و او را از گل." به او گفته شد که بیرون برو و دیگر تکبر نکن، زیرا تو از بی‌مقدران هستی.
هوش مصنوعی: بعد از نام خدا، مانند مردان برپا می‌ایستم و به عمق دریای کلمات فرو می‌روم.
هوش مصنوعی: برای هر گوهر، چهار راه وجود دارد، و آن الف باعث شد که لام و میم و صاد نیز شکل بگیرند.
هوش مصنوعی: هر کس به طریقی به یک عالم اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که هیچ چیز خارج از آن عالم وجود ندارد.
هوش مصنوعی: این جمله به مفهوم آغاز چیزی اشاره دارد. حرف "الف" به عنوان اولین حرف از الفبا نشان‌دهنده شروع یا آغاز هر چیزی است. همچنین بیان می‌کند که آغاز هر چیزی به بهترین و کامل‌ترین شکل ممکن است. در واقع، این بیان به این نکته تأکید می‌کند که هر چیزِ نوینی با یک آغاز قوی و ممتاز همراه است.
هوش مصنوعی: موج اول نشانه‌ای از عمق وجودی است که نامش الله است و شامل تمامی صفات نیکو و کمالات است.
هوش مصنوعی: حقیقت اولیه در او جلوه‌گر شد و از این ظهور، هر چیزی که وجود داشت، آشکار گردید.
هوش مصنوعی: لطف خداوند در ارتباط بین خود و بندگانش وجود دارد و او به عنوان واسطه‌ای عمل می‌کند.
هوش مصنوعی: جبرئیل به عنوان نمایندهٔ بیان و نافذ، در ارتباط با زندگی و وجود اشیاء، نقش مهمی دارد و مسئولیت را بر عهده دارد.
هوش مصنوعی: عقل کل به شکل جدیدی نمایان شده است و بر مخلوقات تاثیر می‌گذارد، همان‌طور که از خار و گل بر می‌آید.
هوش مصنوعی: اگر عالم غیب را به میم اضافه کنی، چه در ملکوت هم بی‌دلیل نخواهد بود.
هوش مصنوعی: به حقیقت، فرم و شکل ما از صفتی برخوردار است که به عرش و فرش، موجودات و تمام آفریده‌ها تعلق دارد.
هوش مصنوعی: هیچ جهانی فراتر از این چهار دنیایی که وجود دارد نیست، در این چهار دنیای مختلف، هزاران عالم و واقعیت نهفته است.
هوش مصنوعی: هر چیزی که وجود دارد، جزو این چهار عنصر است و تنها ذات خداوند از این قاعده مستثناست، چه از بالا باشد و چه از پایین.
هوش مصنوعی: اگر در وجود خود دقت کنی، می‌بینی که چهار سطح یا مقام مختلف وجود دارد که می‌توانی آنها را بشماری.
هوش مصنوعی: وجود اولیه، دوباره روح و عقل و جسمت، آن گنجینه معانی را در خود دارد.
هوش مصنوعی: اما در هر مرحله و مرتبه، بی‌نهایت وجود دارد و هر یک از آنها نشانه‌ها و امانت‌هایی از سوی خداوند است.
هوش مصنوعی: در نهایت، می‌گوید که وجود من خداست، خالق همه چیز، چه آنچه پنهان است و چه آنچه آشکار.
هوش مصنوعی: چرا شما بر ماهیت اشیاء واحد به واحد، درک و معانی و اشکال آنها را نمی‌فهمید؟
هوش مصنوعی: من در آغاز و پایان، ثابتم و ذات من استوار است. هر آنچه در این دنیا وجود دارد، به سوی من بازمی‌گردد.
هوش مصنوعی: عقل را با فضل و دانش خود پرورش دادم تا به وحدت و یگانگی خداوند پی ببرم و او را بشناسم.
هوش مصنوعی: از نظر عقل و خرد، آدمی باید به فکر و اندیشه بپردازد و پیوسته مراقب باشد که تحت تأثیر وسوسه‌های نادرست قرار نگیرد، زیرا خداوندی بزرگ و ارزشمند وجود دارد که سرپرستی و هدایت را بر عهده دارد.
هوش مصنوعی: من از سر انتخاب و اختیار، روح را به مقام بالایی تقدیم کردم و به همین دلیل، تمام جلوه‌های اشیاء را به تصویر کشیدم.
هوش مصنوعی: من خود را لطیف می‌دانم در خدای بزرگ و بر بندگانش قدرتمند و در ارتباط با آنها صادق و راستگو هستم.
هوش مصنوعی: به دنبال ابراز محبت تو ای صاحب بصیرت، این کتاب از جانب ما به تو نازل شده است.
هوش مصنوعی: از مسیر فرشتگان و عقل و دانش، به جایی خواهی رسید که دیگر هیچ گونه قید و مانعی در دل تو باقی نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: اگر در این دنیا به حقیقت خیاطی برسی، از تلاش و کوشش برای انتشار پیامم لذت و گشایش خواهید یافت.
هوش مصنوعی: دلتنگ و ناراحت نباش، زیرا اگر از رفتارهای مردم غمگین شوی، هرگز به آرامش و گشایش دل نخواهی رسید.
هوش مصنوعی: مردم را از محتوای این کتاب آگاه کن و به مؤمنان نصیحت کن، شعرها را برایشان بیان کن.
هوش مصنوعی: باید در انتخاب‌ها و تصمیمات خود به خواست و اراده‌ی خداوند توجه کنید و بر اساس آن عمل کنید.
هوش مصنوعی: به هیچ چیز جز او وابسته نشوید، زیرا دوستی تنها با آنچه که از او دریافت کرده‌اید معنا دارد.
هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است بت‌ها یا چیزهای دیگر وجود داشته باشند، اما باید از این مسیر درس و عبرتی بگیرند.
هوش مصنوعی: ما از میان مردمان روستاها و شهرها، تصمیم به نابودی آنها گرفتیم.
هوش مصنوعی: عذاب ما به آنها رسید و باعث شد که از زندگی ناامید شوند.
هوش مصنوعی: زندگی آنها به حال قوم لوط در شب شباهت دارد، که در آن زمان نابودی و عذابشان بدون شرط و قید فرا رسید.
هوش مصنوعی: شاید در زمان قیلوله و در نیمروز خوابشان گرفته بود و از عذاب خدا بی‌خبر بودند.
هوش مصنوعی: این دو زمان به بیان مسائل مربوط به راحتی و آسایش اختصاص دارد، زیرا این مسائل به صورت همزمان برای تو رفاه به ارمغان می‌آورند.
هوش مصنوعی: در زمان‌های امنیت و آرامش، اگر کسی به ناگاه به دیگران آسیب برساند، مانند طوفان ناگهانی عمل کرده است.
هوش مصنوعی: در آن لحظه، هیچ‌کس منتظر عذاب و مجازاتی نبود که مخصوص ما بود.
هوش مصنوعی: در زمان امنیت، خطر و بلای بزرگی به سراغ هر شخص می‌آید و این بلا به شدت بازگو می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی عذاب ما بر آن مردم نازل شد، دیگر جایی برای خواندن و نجات آنها نبود.
هوش مصنوعی: جز این که از حسرت و نداشته‌هایمان گفتند، ما به خودمان ظلم کردیم.
هوش مصنوعی: این افراد هیچ نفعی از این اعتراف نخواهند برد، تا زمانی که از هلاکت و نابودی شان در امان باشند.
هوش مصنوعی: پس از ملت‌ها بپرسیم درباره‌ی پذیرش پیامبری که به سوی آنها فرستاده شده است.
هوش مصنوعی: این بیت اشاره به گفتگویی دارد که بین فرستادگان خدا و مردم رخ داده است. در این گفتگو، مردم از فرستادگان می‌پرسند که پس از تبلیغ دستورات الهی و کتابهای آسمانی، چه پاسخی داشتند و چه واکنشی نشان دادند. به نوعی، به بررسی و تحلیل پاسخ‌ها و نتیجه‌گیری‌های این مباحثه پرداخته شده است.
هوش مصنوعی: بیایید از پیامبران بپرسیم که چه چیزی را از تجربه ها و ظلم هایی که بر امم گذشته اتفاق افتاده، مشاهده کردند.
هوش مصنوعی: خداوند می‌خواهد که دلیل و برهانی که برای آفرینش انسان و جهان ارائه داده، به طور کامل و روشن برای مردم نمایان شود.
هوش مصنوعی: ما داستان خود را از جزئیات و کلیات آنچه میان امت و پیامبران رخ داده، بیان می‌کنیم.
هوش مصنوعی: ما از قبل آگاه بوده‌ایم تا دیگران بدانند که ما از آنها غایب نیستیم و این غیبت به خاطر شرایط خاصی است.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، هر کس بر اساس اعمالش مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و این ارزیابی با توجه به وضعیت و حال آنها صورت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: عمل انسان را به عنوان معیاری برای سنجش در نظر می‌گیرند و به همین دلیل، عدالت و راستی را نیز می‌توان به عنوان معیاری برای قضاوت در نظر گرفت.
هوش مصنوعی: روز قیامت، حکم الهی به گونه‌ای خواهد بود که تمام حقایق و عدالت به صورت کامل و بدون کاستی یا اضافی بر مخلوقات اعمال می‌شود.
هوش مصنوعی: هر زمان که معیارهای عدالت سنگین‌تر باشند، اطاعت از آن معیارها نشان‌دهنده این است که میزان خطا و جرم آن فرد کمتر است.
هوش مصنوعی: گروهی که در زندگی درستکار و سربلند هستند، به‌راستی کم‌اند و مانند کوهی به پایداری و استقامت پیش سنگ آنان ایستاده‌اند.
هوش مصنوعی: اگر موازین و معیارها سبک و کم‌اهمیت باشد، آن گروه به زیان خواهند رفت و دچار خسارت خواهند شد.
هوش مصنوعی: طبیعت انسان به خاطر کارهای نادرست خود آسیب دیده است، ولی به چیزهای کم اهمیت دل خوش کرده است.
هوش مصنوعی: به‌خاطر اینکه همواره بر آیات ما افزون و کاسته کردن آنها، مورد انکار و ظلم قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: ما شما را در زمین سکنای داده‌ایم و همچنین نعمت‌های زندگی، امکانات و وسایل آسایش را برایتان فراهم کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: کمی از نعمت‌هایتان را سپاسگزاری کنید، زیرا سپاس کم از شما بیان می‌شود.
هوش مصنوعی: ما شما را به وجود آوردیم و از لطافت این اشکال، نقشی از خود به نمایش گذاشتیم.
هوش مصنوعی: شما از اساس و ریشه خود می‌پرسید که آن انسان زاد به چه دلیل و به خاطر چه هدفی خلق شده است.
هوش مصنوعی: آدمی ابتدا از خاک بی‌شکلی پدید آمد و سپس از او تصاویر و صورت‌های مختلف شکل گرفت.
هوش مصنوعی: من به سجده افتادم تا فرشتگان از من فاصله بگیرند، اما هر یک از آنها به خاطر خودخواهی‌اش، جز ابلیس، از من دور نشد.
هوش مصنوعی: جز او، دیگران به راحتی به سجده می‌افتند، زیرا آنکه چشم حقیقت‌سنج دارد، به او توجه نمی‌کند.
هوش مصنوعی: خداوند به او فرمود: چه چیزی تو را از سجده کردن بازداشت؟
هوش مصنوعی: یا اینکه وقتی که از ترک آن موضوع بی‌چاره شدی، چون دستورات من را نشان دادم، کار بدی انجام دادی.
هوش مصنوعی: او گفت که من از او در آفرینش و وجودم برتر هستم؛ چرا که او از خاک ساخته شده و من از نور آتشین خلق شده‌ام.
هوش مصنوعی: او به علم و دانایی اشاره می‌کند و می‌گوید که بر اساس برداشت شخصی خود نظری را مطرح کرده است.
هوش مصنوعی: او از سادگی و عشق و نیاز و ناتوانی که در خاک است، بی‌خبر ماند.
هوش مصنوعی: کسی که به ناتوانی خود آگاه است و در عین حال به امانت‌هایی که در دست دارد، به خوبی عمل می‌کند.
هوش مصنوعی: آنگاه که خداوند عالمیان را مقر و جایگاه مناسبی فراهم کرد، و هنگامی که او در خود، صور و اشکال را حفظ می‌کند.
هوش مصنوعی: در اینجا به این نکته اشاره می‌شود که جواهرات و ارزش‌های پنهان در درون آن شخص وجود دارد، اما وصف و بیان آن ویژگی‌ها به سادگی امکان‌پذیر نیست. در واقع، این زیبایی و ارزش همچنان در درون او نهفته است و تنها با بیان نمی‌توان به طور کامل آن را درک کرد.
هوش مصنوعی: کسی که به رازهای عمیق و گنجینه وجود حق دست یافته و به صورت کامل تمام ویژگی‌ها و صفات الهی را درک کرده است، به اسم و عنوانی برجسته رسیده است.
هوش مصنوعی: عناصر را دیده که از خودش پایین‌تر است، اما این تفاوت را تنها به ظاهر می‌بیند و نه به دلیل عقل و فکرش.
هوش مصنوعی: پس او گفت من از او برتر هستم؛ زیرا او فقط ویژگی و ظاهر دارد، اما من ذات و ماهیت واقعی هستم.
هوش مصنوعی: چون فرمان حق به درستی اطاعت شود، پس باید از بلندی های مقام پایین آمده و به جایگاه پایین تر بیایی.
هوش مصنوعی: پس جایز نیست که تو در آسمان قرار بگیری در حالی که به گردنکشان و عاصیان مربوط هستی.
هوش مصنوعی: پس تو بر فرشتگان سروری و در این حال، آنان تنبل در انجام عبادت‌ها هستند و از آلودگی‌ها پاکند.
هوش مصنوعی: پس از آسمان یا از بهشت خارج شو، چون آن اخلاق زشت را نشان دادی.
هوش مصنوعی: تو نیز از کسانی هستی که به جایی رسیده‌ای، اما از آن گروه مقدسین خارج هستی.
هوش مصنوعی: صورت زیبا و دلنشینی به هم زشتی و پلیدی می‌زند و به همین خاطر از رحمت حق ناامید می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.