با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگی؟!
خودفروشی چند، با این دعوی آزادگی؟!
خاکساران را، در آن درگاه قرب دیگراست
سجده گاه خلق شد، سجاده از افتادگی
بی نشانان بیشتر درد سر از کثرت کشند
کعبه را برگرد سرگردند، از بی جادگی
لاف رعنائی زند، گر سرو پیش قامتش
دارد آن سرو روان در خدمتش استادگی
با زبان سبزه گوید دانه در خاک این سخن:
نیست غیر از سرفرازی، حاصل افتادگی!
نشأه دردی طلب واعظ، که گردی دلنشین
نیست حرمت شیشه را در محفل از بی بادگی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مسائلی از جمله تظاهر به آزادگی و حقیقت درونی انسان‌ها می‌پردازد. شاعر به نقد نیرنگ‌ها و خودفروشی‌هایی می‌پردازد که در نام آزادی صورت می‌گیرند. او تأکید می‌کند که انسان‌های خاکسار و humble در مقامات والاتر قرار دارند و سجده کردن به جای تظاهر به بزرگی، نشانه افتادگی است. در ادامه، اشاره می‌شود که افرادی که بی‌هویت و بدون ویژگی مشخص هستند، بیشتر از دیگران دچار درد و رنج می‌شوند. شاعر از سرو (نماد زیبایی) یاد می‌کند که در خدمت افتادگی و سادگی است و در نهایت به اهمیت سرفرازی از طریق humble بودن اشاره می‌کند. او به واعظان هم انتقاد می‌کند که به دنبال زیبایی‌های ظاهری هستند و حرمت واقعی را نمی‌شناسند.
هوش مصنوعی: با تمام حقه‌ها و زیرکی‌ها، تا کی می‌توانیم به سادگی صحبت کنیم؟ چگونه می‌توانیم ادعای آزادگی کنیم در حالی که خود را به آسانی می‌فروشیم؟
هوش مصنوعی: خاکساران در آن درگاه نزدیک خداوند، جای خاصی دارند. در آنجا، سجده‌گاه مردم، نشانه‌ای از تواضع و فروتنی آنها است.
هوش مصنوعی: افرادی که هیچ نشانی ندارند، به خاطر فراوانی مشکلات بیشتر دردسر می‌کشند. آنها مانند کسانی هستند که به دور کعبه می‌چرخند، اما به دلیل بی‌هویتی و گنگی در کار خود، سرگردان و آشفته‌اند.
هوش مصنوعی: اگر یک سرو زیبا در مقابل قامت او قرار بگیرد، آن سرو هم به خاطر زیبایی او، در صحبت کردن از زیبایی‌اش برتری خواهد داشت.
هوش مصنوعی: دانه‌ای که در خاک سبزه می‌روید، با زبان خود می‌گوید که هیچ نتیجه‌ای جز سربلندی و موفقیت از فروتنی به دست نمی‌آید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به نوعی از درد و افسردگی اشاره می‌کند که واعظ (موعظه‌کننده) به آن دچار شده است. او بر این باور است که محفل و جمع‌های اجتماعی به‌خودی‌خود جذاب و دلنشین نیستند و نباید به خاطر نداشتن روحیه و نشاط، حرمت و ارزش آن جمع‌ها را نادیده گرفت. به طور کلی، شاعر به چالش و تضاد احساسات انسانی در جمع‌های اجتماعی می‌پردازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بندگی کردن پسندیده است با آزادگی
سرو را خط امان شد از خزان استادگی
صد بهار تازه رو را سرو شد شمع مزار
می کشد از چشمه سار خضر آب آزادگی
می شود هر کس به مقدار تواضع سربلند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.