پسر داد یزدان بیانداختم

ز بی‌دانشی ارج نشناختم

چو از کین او دل بپرداختم

کنون کین و جنگ ترا ساختم

برین داستان من سخن ساختم

به کار سیاووش پرداختم

به خون نیز پیوستگی ساختم

دل از کین ایران بپرداختم

وزان چاره‌هایی که من ساختم

که تا دل ز کینه بپرداختم

زمان ورا در کمان ساختم

چو روزش سرآمد بینداختم

که یزدان پسر داد و نشناختم

به آب فرات اندر انداختم

بر آیین شاهان کفن ساختم

ورا زین جهان تیز پرداختم

چو از گفتهٔ کرم پرداختم

دری دیگر از اردشیر آختم

همه شب همی کار او ساختم

یکی چارهٔ دیگر انداختم

برین داستان برسخن ساختم

به مهبود دستور پرداختم

برین داستان برسخن ساختم

به طلخند و شطرنج پرداختم

چو از جنگ چوبینه پرداختم

نخستین بکین پدر تاختم

درم را یکی میخ نو ساختم

سوی شادی و مهتری آختم

بدو گفت گیو آنک من ساختم

بدین کار گردن برافراختم

بگیو آنگهی گفت بشناختم

بفرمان او راه را ساختم

بدین کار بیژن سخن ساختم

بپیران و گودرز پرداختم

ببخشم که من راه را ساختم

وز این تیرگی دل بپرداختم

که تا من حقت هیچ نشناختم

چنان چون ببایست ننواختم

من از بیم بر تو سپه ساختم

همه گنج و گاهت بر انداختم