صحن او شرع و عقل او صاحی

خوانده محیی اعظمش ماحی

اذا ما الطیر غنت فی‌الصباح

اجب داعی معاطاة الملاح

هوا پر خندهٔ شیرین صبح است

بیار آن گریهٔ تلخ صراحی

ارق فضلاتها فالارض عطلی

[...]

روزی ز سرِ قوی سلاحی

آمد به شکار آن نواحی

ز اشک و گریهٔ‌ تلخ صراحی

شکرخنده زده مشتی مباحی

گشاده چار رگ از لب صراحی

شده خون در تن از مستی مباحی

امروز سماع است و شراب است و صراحی

یک ساقی بدمست یکی جمع مباحی

زان جنس مباحی که از آن سوی وجود است

نی اباحتی گیج حشیشی مزاحی

روحی است مباحی که از آن روح چشیده‌ست

[...]

هزاران زاهد زهد صلاحی

ز تو خونش مباح و او مباحی

ساقیا خیز و برافروز سبک مصباحی

قفل اندیشه ی بی فایده را مفتاحی

درد ِ سر دارم و سودایِ دل و رنج ِ دماغ

بده این مشکل پیش آمده را اصلاحی

لنگرِ خم بگشایید که کشتی ز محیط

[...]

گرچه عالم نورد و سیّاحی

نور بخشنده همچو مصباحی

چو دستان برکشد مرغ صراحی

برآید نوحهٔ مرغ از نواحی

قدح در ده که چشم مست خوبان

قد اتّضحت لنا ای اتّضاح

الا والله لا اسلو هواهم

[...]

چو دستان برکشد مرغ صراحی

برآید نوحهٔ مرغ از نواحی

دمیده مرغزارش بر جوانب

شکفته لاله زارش در نواحی

ز شبنم لاله را خوی در بناگوش

ز باران غنچه را می در صراحی

غزیر الدمع من عین السواقی

[...]

از بی عقدی و بی وشاحی

با گردن ساده چون صراحی

شبی روز از در عشق و صباحی

به وصلش یا رب از هجران فلاحی

ز آن دایم اگر با افتتاحی

ز من کن گوش نیکو اصطلاحی