یقین منصور حق درکاینات اوست

نمود واصلان و سرّ ذات اوست

جوهر ذاتم بمعنی ذات اوست

معنی مظهر هم از آمات اوست

آن خداوندی که هستی ذات اوست

هر دو عالم مصحف آیات اوست

آن خردبخشی که آدم ذات اوست

جمله اشیا مصحف آیات اوست

در درون سینه نفاثات اوست

عقده‌های سحر را اثبات اوست

محمد که ختم رسل ذات اوست

دو عالم منور ز آیات اوست

در آینهٔ عالم تمثال صفات اوست

از روی مسمی بین آن اسم که ذات اوست

سِری که تو را گفتم با عقل مگو ای دل

این راز درون ما بیرون ز جهات اوست

دیریست پر از صورت ترسا بچه ای در وی

[...]

انسان کامل است که مجلای ذات اوست

مجموعه ای که جامع ذات و صفات اوست

او چشمهٔ حیات و همه زنده اند از او

او حی جاودان به بقای حیات اوست

اسم اعظم کارساز ذات اوست

عقل کل یک نقطه از آیات اوست

در حقیقت ذات من از ذات اوست

چون کنم اثبات خود،اثبات اوست

جمله ذرات جهان مرآت اوست

هر چه بینی مصحف آیات اوست

هستی عالم همه از ذات اوست

انفس و آفاق ز آیات اوست

کَلَّ لِسانُهْخبر از ذات اوست

طَالَ لِسانُه ز کمالات اوست

علی آنکه هرچه هست ظهورات ذات اوست

کمالات ذوالجلال پدید از صفات اوست

دوصد خضر جرعه نوش ز عین الحیات اوست

ثبات زمین و چرخ طفیل ثبات اوست

پای تا سر هیکلت‌ مرآت‌ اوست‌

جزء جزئت‌ آیت‌ اثبات‌ اوست‌

هستی دیگر که ظل ذات اوست

در تجلّی اولین آیات اوست

آیتی ارض و سماء ز آیات اوست

در هویدایی ظلال ذات اوست

کثرت و وحدت دو وصف از ذات اوست

هر یکی در جای خود مرآت اوست

مرجع هر حمد و نعتی ذات اوست

هر ثناءگو خود یک از آیات اوست

گفت «اقوام و ملل آیات اوست

عصر های ما ز مخلوقات اوست