خاطر از زلف تو امروز، پریشان کردم

دیده از فرقت رخسار تو گریان کردم

شکرلله که به یمن شرف دولت عشق

خویش را مالک صد ملک سلیمان کردم

تا مرا سلطنت فقر، به پوشید لباس

[...]

ای دل ز غنم کم گو، از فقر و فنا دم زن

سلطان حقیقی شو، پا بر همه عالم زن

این ملکت فانی را، با دون طلبان بگذار

در دولت باقی چنگ، چون زاده ی ادهم زن

رب ارنی گویان، در طور تقرب شو

[...]

ای یاد تو مونس دل من

رخسار تو شمع محفل من

فردوس، نمی کنم تمنا

تا کوی تو هست منزل من

شادم که غم تو ای دل آرام

[...]

به یمن مولد ختم رسل، رسول امین

به مهر ماه جهان گشت، رشک عرش برین

زمین ز فرط شرف، رشک آسمان گردید

به یمن مولد ختم رسل، رسول ایمن

محمد عربی، علت وجود دو کون

[...]

بَرِ رُخ تو حرام است روی گُل دیدن

به پیش زلف تو جعد بنفشه بوئیدن

به نزد تنگ دهانت، به غنچه دل بستن

خطاست شرط کمال است، نکته سنجیدن

نموده وام، صراحی گریستن از من

[...]

خوش است در دم رفتن، رخ تو را دیدن

رخ تو دیدن و از خویش چشم پوشیدن

چو لاف عقل زنی، هیچ خودپسند مباش

از آن که غایت جهل است، خود پسندیدن

شوی چو مدعی عشق، لب ز شکوه ببند

[...]

صباح الخیر زد بلبل به گلشن

گل من عید شد، چشم تو روشن

گلی در گلشن ایجاد به شکفت

که گل می نشکفد چون او به گلشن

به آزادی سمر گشتند زآغاز

[...]

قیرگون زشام خط، صبح روی یارم بین

روز عشرتم شب شد، تیره روزگارم بین

سرو قد موزونش تا نهان شد از چشمم

جوی خون دل جاری، بر رخ و کنارم بین

داده دست عشق یار، خاک هستیم بر باد

[...]

بوی جان آید زتار موی تو

زنده دارد عالمی را بوی تو

گر نباشد قبله جانا کوی تو

از چه باشد روی عالم سوی تو

خط کعبه یافتم، از قطب دل

[...]

سومین روز شعبان شده طالع آن ماه

که بود طلعت وی مطلع انوار الاه

پرتوی هست ز رخشنده رُخش، روشن صبح

از سواد خم مویش اثری شام سیاه

قصه حسن تو همّت عشّاق رُخش

[...]

یاری که بهر او بود، بسیار چشم در ره

در روز نیمه ی ماه، از ره رسید ناگه

معشوق منتظر را، آمد زمان دیدار

عشاق منتظر را، آگه کنید، آگه

به گرفت شاهد غیب، برقع زایزدی رخ

[...]

یار چون تیغ کشد، گو سپر اندازی به

ور زند تیر برش، برش سینه هدف سازی به

سر، مار و دم شیر است، خم طره ی دوست

با چنین طره دلا، گر نکنی باز به

درد عشق است نکوتر ز سلامت، جانا

[...]

المنة الله که گرفتار کمندی

گشتیم و برستیم زهر قیدی و بندی

صد شکر که بخت خوش و اقبال بلندم

به نمود گرفتار سر زلف بلندی

شادم که به پای دل دیوانه نهادم

[...]

آگهی دیگر چه‌ها ای غارت جان کرده‌ای

زلف را آشفته و خلقی پریشان کرده‌ای

بر رخ خورشیدوَش افکنده‌ای مشکین نقاب

روز ما را تیره‌تر، از شام هجران کرده‌ای

ای کمان‌ابرو، ز شرّ غمزه‌ات افغان که باز

[...]

ای آفتاب از مه روی تو آیتی

تاریک شب ز ظلمت مویت کنایتی

جز پیر می‌فروش پی دفع درد و غم

از هیچ کس به عمر ندیدم کفایتی

سرو چمن ز قامت دلجوت جلوه‌ای

[...]

برهاند قید عشقم، ز بلای پارسایی

که از این خجسته قیدم، ندهد خدا رهایی

طلب صلاح و تقوی، نکنید دیگر از ما

که ز عاشقان نیاید، ره رسم پارسایی

چه ثمر ز زهد دیدی، به من ای فقیر برگو

[...]

به شاه باد مبارک، قبای سلطانی

به همت شه مردان، علی عمرانی

ابوالائمه، امام مبین، لسان الله

مبین حکم و معضلات فرقانی

به حکم آن که یدالله بود، توان گفتن

[...]

نوبهار آمد و باد سحری غالیه‌بوست

گاه طرف چمن و سایهٔ بید و لب جوست

خیز تا بهر تفرّج سوی گلزار رویم

که صبا غالیه‌افشان و زمین غالیه‌بوست

مشک‌بو از چه سبب شد نفس باد بهار

[...]

گه نخجیر زوبین چنگ قوشم

نماید صید دل تاراج هوشم

کبوتر چیست شاهین قوی چنگ

بود چون صعوده در چنگال قوشم

پری از وی به صد مرغ بهشتی

[...]

چو روزگار شهنشاه کامکار آمد

سپاس ملت و اسلام استوار آمد

غلام شاه ولایت مآب ناصر دین

که تاج بخش سلاطین روزگار آمد

به روزگار شهنشاهیش بسیط زمین

[...]