عزیزا گر شوی از خواب بیدار

خبر یابی ز شادیهای بسیار

اگرچه جمله در اندوه و دردیم

یقین دانم که آخر شاد گردیم

چو خاری هست ریحان نیز باشد

[...]

حکیم هند سوی شهر چین شد

به قصر شاه ترکستان زمین شد

شهی می‌دید طوطی هم‌نشینش

قفس کرده ز سختی آهنین‌ش

چو طوطی دید هندو را برابر

[...]

چنین گفته‌ست آن خورشید اسلام

که طالع شد ز برج خاک بسطام

که من ببریده‌ام در گاه و بیگاه

سه باره سی هزاران سال در راه

چو ره دادند بر عرش مجید‌م

[...]

سخن بشنو ز سلطان طریقت

سپه‌سالار‌ِ دین شاه‌ِ حقیقت

به هر جزوی هزاران کل علی‌الحق

به کل محبوب حق معشوق مطلق

شگرفی که‌آفتاب این ولایت

[...]

چنین گفت آن بزرگ‌ِ کار‌دیده

که بود او نیک و بد بسیار دیده

که خالق هرچه را داده‌ست هستی

چه پیش و پس‌، چه بالا و چه پستی

چه انجُم چه فلک چه مهر و چه ماه

[...]

شنودم من که طوطی را اول در

نهند آیینه‌ای اندر برابر

چو طوطی روی آیینه ببیند

چو خویشی را هر آیینه ببیند

یکی گوینده خوش‌الحان و دمساز

[...]

برون شد ابلهی با شمع از در

بدید از چرخ خورشید منور

ز جهل خود چنان پنداشت جاوید

که بی این شمع نتوان دید خورشید

بدو بشناس او را و فنا شو

[...]

چنین گفتست شیخ مهنه یک روز

که یک تن بین جهان و دیده بر دوز

زمین پر بایزیدست و آسمان هم

ولی او گم شده اندر میان هم

چه می‌گویم کجا افتادم اینجا

[...]

سفالی را بیارایند زیبا

فرو پوشند او را شعر و دیبا

کنند از حیله چشما روی آغاز

که چشما روی دارد چشم بد باز

اگر شخصی ببیند رویش از دور

[...]

یکی شاگرد احول داشت استاد

مگر شاگرد را جایی فرستاد

که ما را یک قرابه روغن آنجاست

بیاور زود آن شاگرد برخاست

چو آنجا شد که گفت و دیده بگماشت

[...]

یکی از بایزید این شیوه درخواست

که هرچیزی که پنهانست و پیداست

ز عرش و فرش و کونین این همه چیست

همه گفتا منم چون مردم از زیست

هر آنگه کین نهاد او هم فروشد

[...]

ز رب العزه اندر خواست داود

که حکمت چیست کآمد خلق موجود

خطاب آمد که تا این گنج پنهان

که این ماییم بشناسند ایشان

چو از بهر شناسایی گنجی

[...]

مگر باز سپید شاه برخاست

بشد تا خانهٔ آن پیرزن راست

چو دیدش پیرزن برخاست از جای

نهادش در بر خود بند برپای

سبوسی تر خوشی در پیش او کرد

[...]