سفالی را بیارایند زیبا
فرو پوشند او را شعر و دیبا
کنند از حیله چشما روی آغاز
که چشما روی دارد چشم بد باز
اگر شخصی ببیند رویش از دور
چنان داند که پیدا شد یکی حور
چو خلقانش ببیند از در و بام
در اندازندش از بالا سرانجام
چو برخاک افتد از عمری نپیچی
نیابی جز سفالی چند هیچی
بجز نقشی نبینی از جهانش
بجز بادی نبینی در میانش
تو هم ای خواجه چشما روی امروز
چو چشما روی زیبا روی امروز
ولیکن صبر هست ای خفته در راه
که تا در راهت اندازند ناگاه
اگر چه جای تو در زیر خاکست
ولیکن جای پاک از جای پاکست
دریغا جوهرت در تنگ پرده
به زنگار طبیعت رنگ برده
فرشته گر ببیند جوهر تو
دگر ره سجده آرد بر در تو
نه مسجود ملایک جوهر تست
نه تاجی از خلافت بر سر تست
خلیفهٔ زادهٔ گلخن رها کن
بگلشن شو گدا طبعی قضا کن
اگر چه پادشاهی پاس خود دار
عصی آدم سپند چشم بد دار
به مصر اندر برای تست شاهی
تو چون یوسف چرا در قعر چاهی
از آن بر ملک خویشت نیست فرمان
که دیوی هست بر جای سلیمان
اگر حاصل کنی انگشتری باز
به فرمان آیدت دیو و پری باز
تو شاهی هم در آخر هم در اول
ولی در پردهء پنداری احول
دو می‌بینی یکی را و دو را صد
چه یک چه دو چه صد جمله توی خود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و زینت انسانی اشاره دارد که با هنر و شعر به زندگی و واقعیت خود زیبایی می‌بخشد. شاعر به ما یادآوری می‌کند که هر چقدر هم که ظاهری زیبا داشته باشیم، در نهایت هر انسانی مانند سفالی است که وقتی از دنیا می‌رود، جز خاک و گرد و غبار چیزی از او باقی نمی‌ماند. در این بین، تأکید بر این است که جواهر وجود انسان در کجای دنیا محبوس شده و باید از آن پرده‌نشینی خارج شود. شاعر خواهان رهایی از قید و بندهای ظاهری و مادی است و به طبیعت واقعی انسان‌ها اشاره می‌کند که در درون خود هنوز فرشته‌ای دارند. او با مقایسه‌ی انسان‌ها با شخصیت‌هایی چون یوسف و سلیمان، به پتانسیل‌های بالقوه‌ی بشر اشاره دارد و یادآوری می‌کند که انسان می‌تواند با شناخت و شکفتگی در وجود خود به مقام والایی برسد، اگر تنها از گیروگِی روزمرگی‌ها بگذرند. در نهایت، شاعر بر وحدت و کثرت وجود انسانی تأکید دارد و می‌گوید همه این صفات و ویژگی‌ها در نهایت به یک حقیقت واحد برمی‌گردد.
هوش مصنوعی: سفالی را با زیبایی تزئین می‌کنند و او را با شعر و پارچه‌های نرم می‌پوشانند.
هوش مصنوعی: اگر کسی با چشمان حیله‌گر و فریبنده به تو نگاه کند، باید بدان که چشمانش قدرتی دارند که می‌تواند آسیب و بدی را به تو برساند.
هوش مصنوعی: اگر کسی چهره‌ی زیبای او را از دور ببیند، به طور قطع تصور می‌کند که یکی از حورهای بهشتی نمایان شده است.
هوش مصنوعی: وقتی مردم او را ببینند، از هر طرف به سمتش چیزهایی پرتاب می‌کنند و در نهایت او را از بالا به پایین می‌اندازند.
هوش مصنوعی: وقتی که زندگی به پایان می‌رسد و انسان به زمین می‌افتد، دیگر نمی‌توانی چیزی جز یادگارهای کمی از او بیابی.
هوش مصنوعی: به جز تصاویری که از دنیا مشاهده می‌شود، چیز دیگری نخواهی دید و در وجودش جز وزیدن یک باد نخواهی یافت.
هوش مصنوعی: ای آقا، به چشم‌های امروز خود بنگر که چگونه بر زیبایی و جذابیت چهره‌ات تاثیر گذاشته‌اند.
هوش مصنوعی: اما ای کسی که در راه خوابیده‌ای، صبر کن! زیرا ممکن است ناگهان بر سر راهت اتفاقی بیفتد.
هوش مصنوعی: هرچند که تو در زیر خاک جای داری، اما مقام و موقعیت تو از دیگران پاک‌تر و بالاتر است.
هوش مصنوعی: ای کاش که جوهر و حقیقت وجودت در این دنیا که با زنگارهای طبیعت آلوده شده، کمرنگ نشده بود.
هوش مصنوعی: اگر فرشته‌ای جوهر وجود تو را ببیند، دیگر در برابر تو به سجده و عبادت خواهد پرداخت.
هوش مصنوعی: تو نه تنها موجودی هستی که فرشتگان به خاطر تو سجده کرده‌اند، بلکه هیچ تاج و نشانه‌ای از مقام خلافت و رهبری نیز بر سرت نیست.
هوش مصنوعی: فرزند خلیفه، خود را از فضای تنگ و محدود رها کن و به دنیای گشاده و زیبا برو. در این مسیر، طبع و خواسته‌های خود را به سرنوشت واگذار کن.
هوش مصنوعی: اگرچه پادشاهی با قدرت و سلطنت خود، باید مراقب باشد، اما انسان‌ها با ویژگی‌های خود و بدخواهی‌هایی که دارند، ممکن است به او آسیب بزنند.
هوش مصنوعی: در مصر، تو نیز باید به مانند یوسف در غم و سختی باشید، ولی چرا باید در اعماق چاهی گرفتار شوید؟
هوش مصنوعی: در اینجا می‌گویند که مدیریت و حکومت به خاطر وجود یک نیروی منفی و شیطانی تحت تأثیر قرار گرفته و نمی‌توان به راحتی آن را در دست گرفت. به عبارتی دیگر، وجود مشکلات و موانع باعث می‌شود که کنترل اوضاع دشوار شود، حتی اگر قدرت و قدرتمندی وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: اگر توانستی انگشتری به دست‌آوری، هر دیو و پری به فرمان تو درخواهد آمد.
هوش مصنوعی: تو در هر زمان و مکانی بزرگ و محترم هستی، اما در واقعیت ممکن است دیگران تو را طور دیگری ببینند و برداشت‌های نادرستی از تو داشته باشند.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که اگر تو دو چیز را می‌بینی، در واقع تنها یکی از آنها وجود دارد. بنابراین، تعدادهایی مثل یک، دو و یا صد هم در نهایت به یک حقیقت واحد اشاره می‌کنند. در واقع، آنچه که مهم است معنا و جوهر درونی چیزهاست که در خود ما نهفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.