بودش از ابر چین به پیشانی

سرد و پر باد و زشت و ظلمانی

دو دقیقه است و نیست طولانی

چه شود گر قدم برنجانی

بود تشنه‌، به خون ایرانی

شحنه با دعوی مسلمانی

در جوانی چنان که می‌دانی

بزم‌ها داشتم به پنهانی

سرو قدی و نار پستانی

سیم ساقی سفید دندانی

همه بالا بلند و نورانی

همه درکسوت مسلمانی

همچنین چون امیر شد جانی

اهل تقوی شوند زندانی

کفتگوشان چو گشت طولانی

خاست بر پای مرد وجدانی

وه که دینی نماند و وجدانی

نه مسلمانی و نه انسانی

زآن که بی‌شبهه مرد وجدانی

هست همدستشان به پنهانی

یار جست از حکیم زندانی

سبب حبس او به پنهانی

من نادان ز فرط نادانی

غافل از رازهای پنهانی

رفت شویش شبی به مهمانی

شب سیه بود وسرد و بارانی

حاجی داغ کرده پیشانی

پیرو سنت مسلمانی

گشته با ما شریک زندانی

یک نفر نایب خراسانی

مردم تورفان‌ و فرغانی

بگرفتند مذهب مانی

اندر او جلوه کرد ایرانی

چیره شد بر دوکیش عرفانی

بود بومسلم خراسانی

یکی از شیعیان ایرانی

بخت بد بین که قوم افغانی

کآمدند از نژاد ایرانی

نیست اندر زبان پختانی‌

اثری از لسان عبرانی